تعداد صفحه: 14
نوع فایل: Word
فرمت فایل: docx
*** قابل ویـرایش
مقدمه
مجمع الجزایرژاپن که از چهار جزیره بزرگ و هزاران جزیره ی کوچک تشکیل شده است در غرب اقیانوس کبیرو انتهای شرقی قاره ی آسیا قرار دارد،این کشور،از شرق وغرب و جنوب به اقیانوس آرام و از شمال و شمال غربی به دریای ژاپن،که کره و ژاپن را از یکدیگر جدا میکند محدود است.
ژاپن در حدود377435 کیلو متر مربع وسعت دارد،از این مقدار:253581 کیلو متر مربع جنگل،57536 کیلو متر مربع اراضی قابل کشت و 6717 کیلو متر مربع اراضی قابل سکونت و بقیه دریا چه های زیبا و رود های سریعی هستند که از دامنه های سر سبز سرلزیر می شوند.
این کشور طبق سر شماری های به عمل آمده 113490000 نفر جمعیت دارد.
هوای این کشور را می توان به طور کلی یک هوای معتدل دانست.
علل پیشرفت ژاپن:
در مراکز دانشجویی تو کیو وقتی دانشجویان خارجی دور هم می نشینند و اوضاع ژاپن رابا کشور هایشان به مقایسه می گیرند و خط آهن های روی زمینی و زیر زمینی هفت طبقه ی توکیو، برق قوی 7درصد اتمی و بی خاموشی سراسر ژاپن، وسائل ارتباط جمعی بسیار پیشرفته و صنایع شگفت انگیز آن کشور را در کنار امنیت و ثبات و آزادی و رفاه مردم آن برای همدیگرتعریف می کنند، افغانی ها از نداشتن خط آهن و تلویزیون گلایه می کنند و عرب ها از این که همه ی پول نفتشان را برای خرید اسلحه به جیب آمریکا و اروپایی ها می ریزند و ایرانی ها از بسیاری چیزهای دیگر.
تاثیر این تیکنیک پیشرفته و آن رفتار انسانی در خارجی ها آنچنان شگرف است که هیچ یک از آنان نمی توانند از تحسین این کشور و این مردم خودداری کنند.
در چنین شرایطی همه مایلیم که به رمز و علل این موفقیت هاپی ببریم.
مردم ژاپن از نژادمغول شمال آسیا هستند که با مالزی ها و اندونزی ها مختلط شده اند تا آنجا که می دانیم این ملت ها از نظر استعداد وهوش هیچ گونه امتیازی بر سایر ملل ندارند. تاریخ ژاپن نیز گویای همین حقیقیت است. شما نمی توانید در طول هزارا نسال سابقه ی تاریخی ژاپن کسانی را بیابید که از نظر فکری بر جستگی خاصی داشته باشند. مهم تراین که این کشور نتوانسته است در قرون گذشته در عرضه کردن فیلسوف،مخترع،مکتشف و دانشمندان نامی با سایر کشور های اروپایی و ممالک آسیای غربی برابری کند.
این حقیقت را یک انسان کنجکاو حتی در حال حاضر هم می تواند در ژاپن لمس کند این است که انگشت حیرت به دهان می گیری که مردم چگونه توانسته اند چنین پیشرفت کنند.بهترین روش تحقیق در یک جامعه، شناخت واقعیت های عینی در آن جامعه می باشد.
اگر بتوانیم واقعیت های موجود در ژاپن رابشناسیم،می توانیم به خوبی به علت یا علل پیشرفت آن کشور پی ببریم.
در ژاپن سنتی بودن مردم، دموکراسی واقعی، عدالت اقتصادی و بالا بودن سطح آگاهی عمومی بیش از هر چیز توجه یک انسان کنجکاو را به خود جلب می کند.
تعداد صفحه: 30
نوع فایل: Word
فرمت فایل: docx
*** قابل ویـرایش
فهرست مطالب
مقدمه
سوال اصلی:
سوالات فرعی:
نحوه جمع آوری اطلاعات
مفهوم برنامهریزی
تعیین برنامهریزی
عوامل موفقیت در برنامهریزی تحصیلی
الف. تعیین هدف
۱٫ مالکیت:
۲٫ واقع بینی:
۳٫ انعطافپذیری:
ب. رعایت اولویتها
ج. نظم
د. استقامت و پایداری
ه. یادداشت کردن برنامه درسی
و. شناخت هدر دهنده های وقت
ز. حضور فعالانه درکلاس درس
ح. تمرکز حواس
مهم ترین موانع تمرکز حواس عبارتند از:
۱٫ عدم علاقه نسبت به موضوع مورد مطالعه
۲٫ ناهماهنگی اراده و تخیل
۳٫ اشتغالات ذهنی
ط. علاقه و انگیزه
فنون و روش های ایجاد علاقه
ی. استفاده از تلقین مثبت و تجسم به عنوان عامل ایجاد انگیزه
مکان مطالعه
زمان مطالعه
منابع
پی نوشتها
مقدمه
هریک از ما در طول شبانه روز ممکن است ساعاتی را به کار، مطالعه و ساعاتی را به خواب وساعاتی را به خرید منزل، معاشرت و میهمانی، ورزش، صحبتهای دوستانه، عبادت و … اختصاص دهیم. اما در لابه لای این برنامه ها، لحظات و دقایقی وجود دارند که بیهوده تلف میشوند. با جمع این لحظهها و ضرب آنها در ایام هفته و سال، به ارقام قابل ملاحظه ای دست مییابیم. برای مثال، چیده شدن سفره و آماده شدن ناهار و شام، پنج تا ده دقیقه طول میکشد، همچنین مدت زمانی که برای پیمودن مسیر خانه تا مدرسه یا محل کار صرف میشود، ممکن است بسیار قابل توجه باشد. همه این لحظهها میتوانند مفید و قابل استفاده باشند. گاهی اوقات، اتلاف وقت از لحظه و دقیقه فراتر رفته و چه بسا به چندین ساعت و حتی چند روز میرسد. برای مثال، یک استاد به موقع درکلاس درس حاضر نمیشود و یا اصلا سر کلاس حضور نمییابد، و کلاس درس تعطیل میشود. گاهی اوقات هم مسیر منزل تا دانشگاه یا مدرسه یا محل کار به اندازهای طولانی است که ساعات زیادی را به خود اختصاص می دهد. هم چنین برخی ایام تعطیلات مانند روزهای جمعه، شهادت و ولادت های ائمه (علیه السلام) بدون برنامه سپری میشود.
همه این فرصتها قابل کنترل و برنامهریزی است و میتوان آنها را مورد بهرهبرداری قرار داد. برنامهریزی درحوزهها و ابعاد گوناگون زندگی مطرح است. نمیتوان جایی از زندگی را پیدا کرد که نیاز به برنامهریزی نداشته باشد.
خانهداری، آشپزی، مطالعه، کار، اداره، فروشگاه، کشاورزی، پژوهش، خودسازی، عبادت و… همه وهمه نیازمند برنامهریزی است. گرچه برنامهریزی دارای جنبهها و ابعاد گوناگون فردی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی است، ولی هدف ما از برنامهریزی در این بحث، بیشتر معطوف به زندگی فردی و اجتماعی، به ویژه برنامهریزی تحصیلی است. برنامهریزی در زندگی فردی و اجتماعی از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا زندگی فردی و اجتماعی نسبت به سایر ابعاد زندگی، اساسیتر و پایهایتر می باشد. بیشک افرادی میتوانند به جایگاه و موقعیت علمی، پژوهشی، معنوی و شغلی نایل شوند که با برنامهریزی صحیح و حساب شده و با روش مطالعه منطقی واصول، مسیر را طی کرده باشد. ورزشکار، هنرمند، کارگر، استاد، عالم و امثال آنها زمانی میتوانند درکارشان به توفیق مطلوب نایل شوند که در کارهای خود برنامه ریزی و تدبیر داشته باشند. ممکن است بگویید افرادی هستند که برنامهای در زندگی ندارند، ولی موفقیتهای زیادی هم دارند. در پاسخ باید گفت: ممکن است گاهی اوقات اینگونه باشد، ولی این موارد بسیار نادر است؛ ضمن آن که همان افرادی که بدون برنامهریزی به موفقیتهایی نایل میشوند، در صورت برنامهریزی، از موفقیتی چند برابر برخوردار خواهند شد.
سوال اصلی:
نقش برنامه ریزی درسی در پیشرفت تحصلی دانش آموزان چیست؟
سوالات فرعی:
۱٫ مراد از برنامهریزی، به ویژه برنامهریزی تحصیلی چیست؟
۲٫ آیا در آموزههای اسلامی توصیهای به برنامهریزی شده است؟
۳٫ چگونه میتوان از فرصتها استفاده بهینه برد؟
۴٫ چگونه برنامهریزی کنیم تا با کمبود وقت مواجه نشویم؟
۵٫ زمان و مکان مناسب برای مطالعه کدام است؟
۶٫ چرا بسیاری از مواقع با وجود برنامهریزی، به اهداف خود نمیرسیم؟
نحوه جمع آوری اطلاعات
روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای می باشد
مفهوم برنامهریزی
«برنامهریزی» از جمله واژگان سهل و ممتنع است؛ زیرا ظاهری ساده و باطنی پیچیده دارد. با نگاهی به کتابهای مربوط به برنامهریزی، در مییابیم که تعاریف زیادی درباره برنامهریزی شده است که، بعضی از آنها ناقص و بعضی نیز با اهداف بحث ما سازگاری نمیباشد. در یک تعریف چنین آمده است: «تعیین و اتخاذ شیوه و روشهایی که ما را به بهترین نتیجه مطلوب برساند.»۱ در تعریفی دیگر، برنامهریزی عبارت از طرح تدابیری که بتوان به بهترین صورت از منابع موجود برای نیل به اهداف مطلوب استفاده کرد.۲
به نظر میرسد، مناسبترین تعریفی که از برنامهریزی میتوان ارائه داد این است: پیشبینی خردمندانه و تنظیم فعالیتها و بررسی نیازمندیها در مدت زمان معین(شبانه روز، هفته، ماه و سال) بر اساس اولویتها و متناسب با توان، استعداد و خواسته خود، در راستای نیل به اهداف.
تعیین برنامهریزی
مثالها و نمونههایی از اتلاف وقت گذشت، ولی میتوان یک گام فراتر گذاشت و با افرادی مواجه شد که در زندگی برنامه خاصی برای کل روزها و شبهای خود ندارند و نه تنها دقیقهها و ساعاتی را تلف میکنند، بلکه برای ماهها و سالهای خود نیز برنامهریزی نداشته و ندارند. حتی کسانی هستند که با وجود اشتغال به تحصیل، برنامه صحیح تحصیلی ندارند. کار، تحصیل و زندگی بدون برنامه، به سرانجام خوبی منتهی نمیشود و انسان نمیتواند به هدفهای مادی، معنوی و علمی نایل گردد. حضرت محمد (ص) درباره تدبیر و اندیشهورزی و برنامهریزی در کارها میفرمایند: ای پسر! هرگاه کاری را انجام دادی، از روی علم، عقل و تدبیر انجام ده و برحذر باش از اینکه کاری را بدون آیندهنگری و آگاهی انجام دهی، به درستی که خداوند – جل جلاله- میفرمایند: «همانند زنی که بافته اش را بعد از اینکه محکم گردانیده بود، جاهلانه باز کرد، نباشید.»۳ براستی آیا ممکن است بدون نقشه و تدبیر و برنامهریزی به موفقیت رسید؟! آیا می توان کسی را سراغ گرفت که در زندگی بدون حساب و کتاب و بدون داشتن طرح و برنامه، توانسته یاشد به کامیابی و مقصد نهایی برسد؟! برنامهریزی چارچوب و پایه اساسی کارها و خواستههای انسان می باشد و بدون آن، هیچ کاری سازمان نمی یابد. حضرت امیرالمؤمنین (ع ) می فرمایند: «بقای مناسب و دولتها مربوط به برنامهریزی و چاره اندیشی در امور می باشد.»۴
اگر برنامهریزی با دقت و درایت انجام گیرد، میتوان حتی با امکانات کم به اهداف بلندی نایل شد و از فرصتهای اندک، که بسیاری از مواقع برای اکثر افراد جلب توجه نمیکند و به غفلت سپری میشود، بهرهوری کرد. حضرت علی(ع)، درباره دقت و ظرافت دربرنامهریزی میفرمایند: «ظرافت، دقت و زیرکی در برنامهریزی بهتر از امکانات است.»۵ نقل شده است که مرحوم آیت الله گلپایگانی در دقایقی، که استاد با تأخیر به کلاس میآمدند، نصف قرآن را حفظ میکردند. همچنین نقل شده است که، یکی از بزرگان در ترافیک و پشت چراع قرمزهای شهرستان، قسمتی از نهج البلاغه را حفظ کردهاند و یا شخص دیگری در این فرصتها، مقدار زیادی از زبان عربی یا فرانسه را آموخته اند.۶ دانشمندی فکر کرد که هر وقت پسرش او را برای شام یا ناهار را میخواند، او بیدرنگ حاضر میشود، ولی باید مدتی منتظر بماند تا سفره چیده شود و غذا مهیا گردد. او با خودش گفت: این لحظات را اگر جمع کنم ساعات زیادی را تشکیل میدهد که میتواند برای او مفید باشد. او از آن روز تصمیم گرفت که در این فرصتها، هر روز چند صفحهای کتاب مطالعه کند. به این کار ادامه داد تا این که بعد از مدتی، فهمید حاصل این مطالعات کتاب بزرگی می شود. آن را به رشته تحریر درآورد و نام آن را «پنج دقیقه قبل از غذا گذاشت.»۷
تعداد صفحه: 19
نوع فایل: Word
فرمت فایل: docx
*** قابل ویـرایش
فهرست مطالب
مقدمه
نبود جذابیت و تنوع
آموزش خانواده
نظام آراستگی
دینی در مسجد، ورزش در ورزشگاه
برخورداری از کتابخانه
دانش آموزان باغبانان مدرسه
چگونگی ایجاد نشاط در مدرسه
منابع
مقدمه
در شرایطی که بیشتر خانههای شهری تبدیل به آپارتمانهای کوچک و به دور از فضاهای بازی شده است، حداقل کاری که میتوان برای تامین بهداشت جسمی و روحی کودکان و نوجوانان داشته باشیم، ایجاد فضای شادیبخش در مدرسه است.
دانشآموزان چندین ساعت از روز را در مدرسه میگذرانند و اگر فضاسازی مناسبی در مدارس انجام شود، به شاد زیستن فرزندان خود کمک کردهایم.
شاداب سازی مدارس را باید در ابعاد ظاهری و ابعاد معنوی جست و جو کرد. همچنین برای دستیابی به تحقق آرمانهای مربوط به شاداب سازی مدارس باید تحولی جدی در نگرش مدیران و مسئولان نظام آموزش و پرورش ایجاد شود.
براى این که سلامت جسمانى و روانى کودکان، دانشآموزان، اطرافیان و خودمان حفظ شود، باید سعى کنیم با شناسایى عوامل مؤثر بر شادى، موجبات تقویت عوامل مثبت و تقلیل عوامل منفى مؤثر بر شادى را فراهم کنیم.
از آن جا که شادى بزرگترها عامل مؤثر در شادى و نشاط کودکان است و اولیا و مربیان غمگین نمى توانند فرزندان و دانشآموزانى شاد تربیت کنند، با ارائه نظام اعتقادى درست براى دستیابى به شادى، مى توان به افزایش شادى در میان افراد جامعه کمک کرد. به این ترتیب مردم مى توانند تغییرى مثبت در زندگى خود به وجود آورند، احساس پیشرفت و لذت در زندگى داشته باشند و به شادى دائمى دست یابند و فقط در این صورت است که مى توانند شادى را در وجود فرزندانشان نیز پرورش دهند.
سیراب نشدن فرزندان از محبت و عاطفه کافی، بی تعادلی روحی و روانی را بهدنبال دارد. ناآشنایی خانوادهها با روشهای مؤثر تعلیم و تربیت را میتوان با آموزش احساس مسئولیت در برابر خود، خانواده، واقع بینی همراه با نگرش مثبت، تقویت روحیه همکاری و کار گروهی، آموزش مهارتهای زندگی، تقویت مهارت ادراکی و..... به کمک تمامی دستاندرکاران محیط آموزش تا حدود زیادی حل کرد تا در نهایت محیطی شاداب و البته قانونمند ایجاد شود و فرزندانی مفید، هدفمند و کاربردی پرورش یابند.
مدارس، تامینکننده نیروی کیفی جامعهاند، نه فقط تامینکننده تعداد زیادی نیروی انسانی که بهعنوان تحصیل کرده، روانه جامعه میشوند. پس شناسایی و ایجاد زمینه برای رشد خصایل ممتاز بشری، اولین دغدغه دستاندرکاران تعلیم و تربیت در فعالیتهای علمی یا فرهنگی است که باید با تمام وجود، خود را وقف ایفای این وظیفه سنگین کنند.
نشاط و شادابی در مدرسه باعث رشد و تکامل همه ابعاد وجودی یک دانشآموز در بعد جسمانی، شناختی، عاطفی، اخلاقی و معنوی میشود. چنانچه یک بعد از این ابعاد دچار صدمه شود، یا مورد غفلت قرار گیرد، دانشآموز به تواناییها و شایستگیهای کامل دست نخواهد یافت.
شاد زیستن برای کودک به همان اندازه مهم است که تغدیه خوب، محبت کردن و حفاظت از او اهمیت دارد. زیرا سلامت روحی، روانی و جسمانی او را تامین میکند.
میزان شادی و خنده در مدارس ما بسیار پایین است. در مدرسه خالی از شادی، سخنگفتن از شادی قدری مشکل خواهد بود. یکی از مشکلات هر جامعه، غفلت از شادی و نشاط و در نتیجه افزایش بیماریهای مختلف روانی از قبیل اضطراب و افسردگی است. زندگی با شادی و نشاط معنا پیدا میکند و در پرتو آن دانشآموزان به ویژه در دوران نوجوانی و جوانی میتوانند پلههای ترقی را بپیمایند. جامعه زنده و پویا جامعهای است که عناصر شادیآفرین در آن فراوان باشد.
در گذشته بهنظر میرسید که وظیفه آموزش و پرورش، تولید عدهای فارغ التحصیل است که فقط بتوانند امرار معاش کنند، اما چنین مینماید که در قرن جدید نظامهای آموزش و پرورش این مرحله را پشت سر گذاشتهاند و سرلوحه تعلیم و تربیت در یک جمله خلاصه شده است: «شوق زندگی کردن را به دانشآموزان بیاموزیم». پس باید معتقد باشیم که درحقیقت رشد پایدار ما در گرو شادی پایدار است.
در آموزش و پرورش مدرن، افزون بر مهارتهای خواندن، حساب کردن و نوشتن، نیازهای جدیدی در قالب کسب مهارت زیستن و حل مسأله و چگونگی رویارویی با چالشهای هزاره سوم مطرح شده است. هرگونه ارتباط و تعلیمی که بدون روح تحرک، پویایی و شادی باشد، به شکست منتهی میشود.
سال تحصیلی با رفتن 12.5 میلیون دانش آموز به مدارس آغاز شد اما کارشناسان و والدین نسبت به فضاهای آموزشی خشک و بی روح ابراز نگرانی می کنند و شور و نشاط را لازمه یادگیری بهتر می دانند و حال سوال اساسی این است که چگونه می توان برای بروز خلاقیت و یادگیری بهتر، فضاهای آموزشی را پرشور و نشاط کرد.
65 ص
97 صفحه
تعداد صفحات : 83 صفحات
نمونه سوال روش تدریس پیشرفت تا 14 ترم همراه با پاسخنامه
نقش و تاثیر توسعه کشاورزی بر پیشرفت صنعتی 185 ص