لینک فایل ﺗﺎرﯾﺨﭽﻪ ﮐﺸﻒ ﭘﻨﯽ ﺳﯿﻠﯿﻦ (pdf)

چکیده

ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﯾﮏ ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻮ ﻓﺎژ  
ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻮﻓﺎژﻫﺎ )ﺑﺎﮐﺘﺮی ﺧﻮارﻫﺎ (ﯾﺎ ﺑﻪ اﺧﺘﺼﺎر ﻓﺎژ ﻫﺎ، وﯾﺮوﺳﻬﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺎزوﮐﺎر ﺳﻠﻮﻟﯽ ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻬﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ وآﻧﻬﺎ را از ﺑﯿﻦ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ .اﯾﻦ وﯾﺮوﺳﻬﺎ ﻣﺨﺘﺺ ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻬﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﯾﻮﮐﺎرﯾﻮﺗﻬﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﻨﻨﺪ.  
ﺷﻨﺎﺳﺎ ﯾﯽ ﻓﺎژﻫﺎ  
 
  ﯾﮏ ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻮ ﻓﺎژ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺳﻠﻮل ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﺎﯾﯽ ﭼﺴﺒﯿﺪه اﺳﺖ  
  ﻓﺎژﻫﺎ را ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﺮدﻧﺪ .ﮔﺮوﻫﯽ از آﻧﺎن ﮐﻪ روی 1896 ﻣﺤﻘﻘﺎن ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر در ﺳﺎل رودﺧﺎﻧﻪ ﮔﻨﮓ در ﻫﻨﺪ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ درﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ آب اﯾﻦ رودﺧﺎﻧﻪ از ﺷﯿﻮع ﺑﺎﮐﺘﺮی ﻣﻮﻟﺪ
 ٢
وﺑﺎ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ اﻓﺮادی ﮐﻪ از آب اﯾﻦ رودﺧﺎﻧﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎری وﺑﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻮد.  
 
  ﺗﺼﻮﯾﺮ رﻧﮕﯽ از ﭼﻨﺪ ﻓﺎژ  
از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺟﻮﺷﺎﻧﺪن آب اﯾﻦ ﺧﺎﺻﯿﺖ را از ﺑﯿﻦ ﻣﯽ ﺑﺮد ﻣﺤﻘﻘﺎن ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻞ اﯾﺠﺎد اﯾﻦ ﺧﺎﺻﯿﺖ، ﯾﮏ ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪه اﺳﺖ .ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﻌﺪی ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻً اﯾﻦ ﻋﺎﻣﻞ، ﯾﮏ وﯾﺮوس اﺳﺖ .ﻣﯿﮑﺮوب ﺷﻨﺎس ﮐﺎﻧﺎداﯾﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻓﻠﯿﮑﺲ ﻫﺮل آن را ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻮﻓﺎژ ﻧﺎﻣﯿﺪ و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ از آن در درﻣﺎن ﺑﯿﻤﺎران در ﺣﺎل ﻣﺮگ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﺳﻬﺎل ﺧﻮﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﺪ .او ﺑﺎ اﯾﻦ ﺷﯿﻮه ﺗﻮاﻧﺴﺖ آﻧﺎن را ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﮐﻨﺪ .اﯾﻦ ﺷﯿﻮه ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻓﺎژدرﻣﺎﻧﯽ ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺖ .ﻫﺮل ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ اوﻟﯿﻪ ﺑﻪ ﻓﺎژدرﻣﺎﻧﯽ اداﻣﻪ داد ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ آوازه اﯾﻦ درﻣﺎن ﺟﺪﯾﺪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﭘﯿﭽﯿﺪ و  ، ﺷﺮﮐﺘﻬﺎی داروﯾﯽ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻓﺎژی ﮐﺮدﻧﺪ .ﻣﺤﺼﻮﻻت آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺧﻮراﮐﯽ ﺟﻠﺪی ﯾﺎ ﺗﺰرﯾﻘﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺼﺮف ﺑﻮد .اﯾﻦ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺑﺮای درﻣﺎن اﻧﻮاع ﺑﯿﻤﺎرﯾﻬﺎی ﻋﻔﻮﻧﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺗﯿﻔﻮﺋﯿﺪ، وﺑﺎ و ﻋﻔﻮﻧﺘﻬﺎی ﻣﺠﺮای ادراری ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ.  
 ٣
ﻓﺎژ درﻣﺎﻧ ﯽ  
 ﮐﺸﻒ ﭘﻨﯽ ﺳﯿﻠﯿﻦ ﺗﻮﺳﻂ اﻟﮑﺴﺎﻧﺪر ﻓﻠﻤﯿﻨﮓ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺗﺎ دو دﻫﻪ ﺑﻌﺪ ﻓﺎژﻫﺎ 1928در ﺳﺎل ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﻮﻧﺪ .اﻣﺎ اﯾﻦ ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ زﯾﺎد ﻃﻮل ﻧﮑﺸﯿﺪ .اﺳﺘﻔﺎده وﺳﯿﻊ آﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮﺗﯿﮑﻬﺎ و اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﭘﺰﺷﮑﺎن را ﻣﺠﺒﻮر ﮐﺮد ﺣﺘﯽ ﺑﺮای ﻋﻔﻮﻧﺘﻬﺎی ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻧﯿﺰ آﺧﺮﯾﻦ ﻧﺴﻞ آﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮﺗﯿﮑﻬﺎ را ﺗﺠﻮﯾﺰ ﮐﻨﻨﺪ .اﯾﻦ اﻣﺮ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺤﻘﻘﺎن دوﺑﺎره ﺑﻪ ﻓﺎژدرﻣﺎﻧﯽ ﺟﻠﺐ ﺷﻮد . ﻓﺎژدرﻣﺎﻧﯽ ﺟﺬاﺑﯿﺘﻬﺎی ﺧﻮد را دارد .ﺑﺮﺧﻼف اﮐﺜﺮ آﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮﺗﯿﮏ ﻫﺎ، ﻓﺎژﻫﺎ اﺳﻠﺤﻪ ﻫﺎ ی ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .ﻓﺎژﻫﺎ در رﺷﺘﻪ ﻫﺎی دﻣﯽ ﺧﻮد آﻧﺰﯾﻤﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ادﻫﺰﯾﻦ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﻬﺎی ﺧﺎﺻﯽ در ﺳﻄﺢ ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻬﺎ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .اﯾﻦ ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﻬﺎی وﯾﮋه ﺳﻄﺤﯽ ﺑﺮای ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ از ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻬﺎی اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ .اﯾﻦ ﺑﻪ آن ﻣﻔﻬﻮم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺎژﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻬﺎی ﻣﻔﯿﺪ روده آﺳﯿﺐ ﮐﻤﯽ وارد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ آﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮﺗﯿﮑﻬﺎ آﻧﻬﺎ را از ﺑﯿﻦ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ .ﺑﻪ ﻋﻼوه، ﻓﺎژﻫﺎ ﺧﻮد ﻣﺤﺪودﮐﻨﻨﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﻧﺎﺑﻮد ﮐﺮدن ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻬﺎی ﻣﻀﺮ، ﺧﻮد ﻧﯿﺰ از ﺑﯿﻦ ﻣﯽ روﻧﺪ .آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﺑﺮای ﻋﻔﻮﻧﺘﻬﺎی ﻣﻮﺿﻌﯽ ﺑﺎ ﻣﻨﺒﻊ ﺧﻮﻧﯽ ﮐﻢ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻔﻮﻧﺘﻬﺎی اﺳﺘﺨﻮان ﯾﺎ زﺧﻤﻬﺎی ﻧﺎﺷﯽ از دﯾﺎﺑﺖ ﻣﻔﯿﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ .آﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮﺗﯿﮑﻬﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﻮاﺣﯽ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﻓﺎژﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﮑﺜﯿﺮ از ﻃﺮﯾﻖ ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﻮاﺣﯽ ﻋﻔﻮﻧﯽ ﻋﻤﻘﯽ ﻧﯿﺰ ﻧﻔﻮذ ﮐﻨﻨﺪ .ﺑﻪ ﻋﻼوه، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻓﺎژﻫﺎ آﺳﺎن و ارزان اﺳﺖ، آﻟﺮژی را ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ و اﺛﺮات ﺟﺎﻧﺒﯽ ﮐﻤﯽ دارﻧﺪ .ﮐﺎرآﻣﺪی و اﺛﺮات ﺟﺎﻧﺒﯽ ﮐﻢ ﻓﺎژدرﻣﺎﻧﯽ ﺳﺒﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﻣﺤﻘﻘﺎن ﺑﭽﻪ ﻫﺎی ﺧﻮد را ﻓﻘﻂ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺷﯿﻮه درﻣﺎن ﮐﻨﺪ .اﻟﺒﺘﻪ، ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺤﻘﻘﺎن ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ

 و . . .

تعداد صفحات:8

کلمات کلیدی : ,ددتحقیق,رشنال ,داستان,رز,دانشجو,دانشگاه,وبلا,برنامه,نویسی,اندروید,ایران,اینترنت,سی,شارپ,زبان,درس,دانلود,مدرسه,استاد,تهران,تبریز,مشهد,پی دی
در این سایت هیچ فایلی برای فروش قرار نمی گیرد. برای پشتیبانی و خرید فایل به مراجعه بفرمائید: