تعداد صفحه: 32
نوع فایل: Word
فرمت فایل: docx
*** قابل ویـرایش
فهرست مطالب
مهارت ارتباط غیر کلامی
«جی. دیلیو پورتر » ارتباط غیرکلامی را در چهار گروه تقسیم بندی می کند:
جسمی
هنرشناسی
علائم
نمادها
روش های غیر زبانی
تمایزات فرهنگی در ارتباطات غیرکلامی
علائم(کدهای) غیرکلامی
جایگاه فرهنگ در رفتار بین فردی
ابعاد تفاوت فرهنگی
نزدیکی و گویایی(immediacy and expressiveness)
فردگرایی(individualism)
مردانگی(masculinity)
فاصله قدرت(power distance)
زمینه بالا و پایین(high/low context)
نتیجه گیری
منبع
مهارت ارتباط غیر کلامی
ارتباط به معنی انتقال اطلاعات از یک فرد به فرد دیگر است. بیش تر مردم، حدود 75 درصد زمان بیداری خود را صرف برقراری ارتباط، تبادل اطلاعات، افکار و عقاید با دیگران می کنند. ارتباط کلامی، در قالب زبان و کلمات انجام می شود در حالی که ارتباط غیر کلامی، این گونه نیست و بیش ترین ارتباط ما با دیگران، از این طریق است.
ارتباط غیر کلامی شامل اشاره ها، تماس چشمی، لحن صدا و حرکت بدن می باشد. گاهی نوع پوشش و سکوت اختیار کردن نیز جزو ارتباط غیرکلامی به شمار می رود. در یک ارتباط ، پیام ها به دو طریق کلامی و غیر کلامی ارسال می شود. اگر بین کلمات ادا شده و حرکات بدن گوینده تضاد وجود داشته باشد، گیرنده پیام، بیش تر به حرکات بدن و اشاره های غیر کلامی اعتماد می کند.
«جی. دیلیو پورتر » ارتباط غیرکلامی را در چهار گروه تقسیم بندی می کند:
جسمی: ارتباط فردی شامل اشاره های چهره ای، لحن صدا، بو و حرکات بدن
هنرشناسی: ارتباط از طریق موسیقی، بازیگری، نقاشی و مجسمه سازی
علائم: شامل پرچم ها، شلیک توپ به پاس احترام، آژیر و سوت زدن
نمادها: به کارگیری آداب و رسوم مذهبی، شأن و منزلت و جایگاه اجتماعی
آگاهی از ارتباط غیرکلامی، برای مدیران به عنوان رهبران سازمانی، به دو دلیل اهمیت دارد:
مدیر به عنوان رهبر گروه برای انجام بهتر وظایف، باید با کارکنان ارتباط موثری داشته باشد اگر اشاره های غیرکلامی کارکنان از سوی مدیر به خوبی تفسیر شود، می تواند به آن ها پاسخی مناسب بدهد.
طرز تلقی، نگرش و احساسات کارکنان، از طریق ارتباط غیرکلامی ارسال می شود بعضی از نیازهای فردی مانند رشد، قدرشناسی، موفقیت و تشویق، باید در سازمان ارضاء شود که لازمه این کار، شناخت و درک این نیازها از سوی مدیران و از طریق ارتباط غیرکلامی است. اگر کارکنان سازمان درک درستی از اشاره های غیرکلامی داشته باشند، سازمان، شانس موفقیت بیش تری دارد.
نگاه مستقیم گوینده، نشان دهنده صفا، صداقت و احساس اعتماد او به شنونده است. نگاه کردن به پایین، حاکی از فروتنی و چرخاندن چشمان به بالا، ناشی از خستگی گوینده است.
مطالعات نشان داده است که ارتباط غیرکلامی، اطلاعات لازم را برای مدیران و کارکنان فراهم می سازد یافته های این پژوهش دارای دو جنبه قابل بررسی می باشد:
الف) ویژگی های ثابت
- فاصله: فاصله ای که یک نفر با دیگری رعایت می کند، غالباً یک پیام غیرکلامی را منتقل می کند در بعضی از فرهنگ ها این فاصله، نشان دهنده نوعی علاقه است در حالی که گاهی می تواند ناشی از منزلت اجتماعی تلقی گردد.
- طرز قرار گرفتن: بسیاری از افراد به روش های مختلفی مانند چهره به چهره، پهلو به پهلو یا حتی پشت به پشت دیگران قرار می گیرند برای مثال افراد معاشرتی، به طور معمول پهلو به پهلو و افراد رقابت جو، چهره به چهره دیگران قرار می گیرند.
- حالت اندامی: بعضی افراد ممکن است روی صندلی، صاف بنشینند یا لم بدهند یا هنگام تعامل با دیگران، بایستند. این ها عواملی است که باعث انتقال پیام می شود.
- تماس جسمی: دست دادن، دست به شانه کسی زدن، هل دادن یا دست کسی را محکم گرفتن، همه می توانند انتقال دهنده ی پیام ناشی از صمیمیمت و احساس محبت یا برعکس، نفرت و بی تفاوتی باشند.
ب) ویژگی های متغیر و پویا
- بیان چهره ای: لبخند، اخم، ابروی بالا رفته، خمیازه کشیدن و پوزخند زدن، همه انتقال دهنده اطلاعات هستند. بیان چهره ای به طور معمول به هنگام ارتباط و با توجه به واکنش شنونده، تغییر می کند و در فرهنگ های مختلف، می تواند معانی مشترکی داشته باشد.
- حرکات و اشارات: یکی از مهم ترین حرکات و اشارات، مربوط به دست هاست که هنگام حرف زدن، کمتر به آن توجه می شود. بعضی از حرکات و اشارات مانند گره کردن مشت، دارای معانی جهانی است در حالی که سایر اشارات و حرکات در فرهنگ های مختلف، دارای معانی مختلفی می باشند.
- نگاه کردن: یکی از ویژگی های مهم در ارتباطات اجتماعی، تماس چشمی است. نگاه کردن می تواند انتقال دهنده هیجاناتی مانند محبت یا نفرت، علاقه یا بی تفاوت باشد.
روش های غیر زبانی
ویژگی های ثابت و متغیر ارتباط غیرکلامی می توانند اطلاعات مهمی را از فرستنده به گیرنده ی پیام منتقل کنند. اکنون نگاهی به روش های غیرزبانی انتقال پیام می اندازیم:
- زبان بدن: بهترین روش برای دسترسی به توان مدیریتی، فقط گوش دادن به حرف های کارکنان نیست. بلکه مشاهده حرکات است که کارکنان هنگام حرف زدن انجام می دهند.
- بیان چهره ای: به طور معمول از بیان چهره ای، برای انتقال هیجان ها استفاده می کنیم. چهره می تواند نگرش و طرز تلقی گوینده باشد. محققان معتقدند که بیان چهره ای، بهتر از هر عاملی می تواند وضعیت هیجانی ما را توصیف کند به عنوان مثال حالت چشمان می تواند شادی، غمگینی و یا حیرت ما را بیان کند و با یک لبخند و تبسم می تواند صمیمیت، علاقه و محبت را نشان دهد. پایین بودن چهره، ابروها و پیشانی چروک شده می تواند ناشی از خشم باشد.
- تماس چشمی: یکی از قوی ترین ارتباطات غیرکلامی، تماس چشمی مستقیم است. در سازمان ها به طور معمول تماس چشمی مدیران در مقایسه با کارکنان، طولانی تر است. نگاه مستقیم گوینده، نشان دهنده صفا، صداقت و احساس اعتماد او به شنونده است. نگاه کردن به پایین، حاکی از فروتنی و چرخاندن چشمان به بالا، ناشی از خستگی گوینده است.
نگاه کردن می تواند انتقال دهنده هیجاناتی مانند محبت یا نفرت، علاقه یا بی تفاوت باشد.
- فضای شخصی: فضای شخصی همانند یک حباب است که بین شما و دیگران فاصله می اندازد. این فضا، قلمروی غیرمشهود است و وقتی آشکار می شود که کسی تلاش کند وارد آن شود هر چه مقام شما در سازمان بالاتر باشد، فضای بهتر و بیش تری خواهید داشت، از قلمروتان بهتر محافظت خواهید کرد و به سادگی می توانید به قلمرو مرئوسین وارد شوید.
- زبان آوایی: یافته های محققان نشان می دهد که لحن، طنین و کیفیت صدا و سرعت کلمات ادا شده می تواند هیجان ها را بدون توجه به محتوای پیام انتقال دهد. لحن صدا علاوه بر انتقال پیام می تواند به عنوان مکمل پیام عمل نماید به عنوان یک ارتباط گر باید نسبت به تأثیر لحن، طنین و کیفیت صدای تان بر تفسیر پیام از سوی شنونده توجه کنید.
- سکوت و زمان: سکوت می تواند تأثیر مثبت و منفی بر فرآیند ارتباطات داشته و بر تحکیم یا قطع روابط، اثر گذار باشد. سکوت می تواند باعث بروز تنش و اضطراب شده یا برعکس به حفظ آرامش گوینده کمک کند. سکوت می تواند نشانه علاقه یا بی علاقگی، موافقت یا محافظت باشد.
زمان نیز می تواند نشان دهنده جایگاه و منزلت اجتماعی و سازمانی باشد در یک سازمان سالم، مدیر و کارکنانش برای برقراری ارتباط و احترام متقابل به یکدیگر، زمان را رعایت می کنند.
تمایزات فرهنگی در ارتباطات غیرکلامی
تعدادی از محققان فرهنگ(culture) و ارتباط(communication) را معادل دانسته اند. فرهنگ و ارتباط تفکیک ناپذیرند زیرا یادگیری و حفظ فرهنگ از طریق تعامل انسانی صورت میگیرد. علاوه بر این، فرهنگ ابتدائا یک پدیده غیرکلامیاست زیرا یادگیری بیشتر جوانب فرهنگ از طریق مشاهده و تقلید انجام میگیرد تا تعلیم یا بیان کلامیصریح و روشن. سطح اولیه فرهنگ به صورت ضمنی، بدون آگاهی، و ابتدائا با شیوههای غیرکلامیمنتقل میشود.
ارتباط میان فرهنگی زمانی رخ میدهد که دو یا چند فرد با زمینههای فرهنگی متفاوت تعامل میکنند.این فرایند به ندرت آسان و خالی از مسئله است. در بیشتر موقعیتها، ارتباط گران میان فرهنگی اشتراک زبانی ندارند، اما زبانها قابل یادگیری است و مسایل ارتباطی بزرگتر در قلمرو غیرکلامیرخ میدهد. ارتباط غیرکلامییک فرایند ظریف، چندبعدی، و غالبا خودجوش است. در واقع، افراد از بیشتر رفتارهای غیرکلامیخود که بدون توجه، خود به خود و غیرارادی انجام میشود آگاه نیستند. از آنجا که ما اغلب از رفتارهای غیرکلامیخود هم آگاه نیستیم، تشخیص دادن و تسلط بر رفتارهای غیرکلامیدر فرهنگی بیگانه بی نهایت مشکل است. گاهی در فرهنگهای دیگر احساس ناراحتی میکنیم چون حس میکنیم چیزی سر جای خود نیست. “از آنجا که رفتارهای غیرکلامیبه ندرت پدیدههایی آگاهانه هستند، احتمالا درک دقیق علت این احساس ناراحتی برای ما مشکل خواهد بود”.
این مقاله علائم(کدهای) ارتباط غیرکلامیرا مختصرا مرور میکند، جایگاه فرهنگ به عنوان بخشی از رفتار بین فردی را بررسی میکند، سپس به پنج بعد اصلی تفاوت فرهنگی میپردازد که شامل نزدیکی(immediacy)، فردگرایی(individualism)، مردانگی(masculinity)، فاصله قدرت(power distance)، و زمینه بالا و پایین(high/low context) است. چنین استدلال شده که هر یک از این ابعاد تفاوتهایی در برقراری ارتباط در یک فرهنگ ایجاد میکند، به ویژه در برقراری ارتباط غیرکلامیدر آن فرهنگ.
تعداد صفحه: 23
نوع فایل: Word
فرمت فایل: docx
*** قابل ویـرایش
فهرست مطالب
چکیده
مقدمه
اهمیت بررسی میزان تأثیر گذاری و مبانی کلامی در فهم و تفسیر آیات
نگاهی گذرا به نظرگاه متکلمانه درباره رؤیت خداوند
رؤیت الهی از منظر قرآن
آیه « لن ترانی » در تفسیر تبیان شیخ طوسی ( م 460 )
آیه لن ترانی در تفسیر کشاف زمخشری( م 528 )
آیه « لن ترانی » در تفسیر کبیر فخر رازی ( م 604 )
نتیجه بررسی تفاسیر
منابع
چکیده
یکی از مباحث مهم دربازشناخت ترابط میان تفسیر قرآن و علم کلام بررسی میزان تأثیر گذاری مبانی کلامی در فهم و تفسیر آیات است: با بررسی این مسأله ضمن آن که وجود گرایش کلامی در میان گرایش های تفسیری اثبات می گردد، چگونگی و میزان دخالت دادن انواع پیش فرض ها از جمله پیش فرض های کلامی در تفسیر آیات مورد توجه قرار می گیرد.
در این مقاله برای اثبات پیش فرض ها و مبان کلامی در فهم و تفسیر آیات، مبحث رؤیت الهی نخست از منظر متکلمان شیعه، معتزله و اشاعره مورد بررسی قرار گرفته و سپس با انتخاب آیه « لن ترانی » (اعراف/ 143 ). نگرش های تفسیری سه تفسیر، تبیان شیخ طوسی، کشاف زمخشری و مفاتیح الغیب فخررازی که به ترتیب نمایندگان مبانی کلامی شیعه، معتزله و اشاعره اند، مورد کنکاش قرار گرفته است. و تأثیر و دخالت مبانی کلامی در تفسیر آیه مزبور اثبات شده است.
کلید واژه ها:
پیش فرض ها؛ دانسته ها، تفسیر به رأی، هرمنوتیک، رؤیت الهی، عدلیه، امامیه، معتزله، اشاعره.
مقدمه
رابطه علم کلام با قرآن و تفسیر حداقل در سه جهت قابل بررسی است:
جهت نخست: پرسش نخست ناظر به علم و دانش کلام است اما پرسش سوم حکایت گر اندیشه و باوری برخاسته از دانش کلام است؛
جهت دوم: پرسش دوم نفس الامری و حقیقی است اما پرسش سوم کارکردی و واقعی است به این معنا که اگر هیچ شکی به سراغ قرآن نمی آمد جا داشت که پرسش دوم و نقش علم کلام در فهم و تفسیر آیات مورد بررسی قرار گیرد، اما پرسش سوم با فرض رویکرد متکلمان به تفسیر قرآن و با ارزیابی برآیند این رویکرد رخ می نماید.
جهت سوم: پرسش دوم بیانگر ضرورت وجود پیش فهم و پیش دانسته ها برای فهم و تفسیر آیات است که همگان بر ضرورت آن پای فشرده اند، در حالی که پرسش سوم حکایت گر وجود و نقش پیش فرض ها در فهم و تفسیر آیات است که درستی یا نادرستی چنین کارکردی مورد بحث و گفتگوی صاحب نظران فریقین است.
ما در این مقاله پاسخ سوم را دنبال می کنیم و با توجه به گستردگی موضوع، ناگزیر میزان تاثیر و کارکردهای نگرش ها و مبانی کلامی را با عطف توجه به مسأله رؤیت الهی و آیه « لن ترانی » ( اعراف / 143 ) مورد بررسی قرار می دهیم.
اهمیت بررسی میزان تأثیر گذاری و مبانی کلامی در فهم و تفسیر آیات
بررسی میزان و چند و چون تأثیرگذاری مبانی کلامی در فهم و تفسیر آیات از سه جهت از اهمیت فراوانی برخوردار است:
[1] . برای آگاهی بیشتر در این زمینه ر.ک : التبیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 5-6 ؛ تفسیر صافی، ج1، ص 36-37، المیزان، ج3، ص 75- 86؛ التفسیر و المفسرون فی توبه القشیب، ج1، ص 69- 70؛ الموافقات،؛ ص 670- 671، الجامع لا حکام القرآن الکریم، ج1، ص 31- 34.