تعداد صفحه: 14
نوع فایل: Word
فرمت فایل: docx
*** قابل ویـرایش
فهرست مطالب
الکتروموتور :
بادزن ( فن یا پروانه ( :
پمپ گازوئیل :
شیر برقی ( شیر مغناطیسی ( :
کوپلینگ :
نازل :
تراسفورماتور جرقه :
الکترودهای جرقه:
شعله پخش کن:
چشم الکتریکی:
بدنه ی مشعل:
عیب یابی و رفع عیب مشعل های گازوئیلی
1- الکتروموتور کار می کند ولی سوخت از نازل خارج نشده و در نتیجه شعله تشکیل نمی شود
2- الکتروموتور کار می کند ، گازوئیل از نازل خارج می شود ، ولی جرقه زده نمی شود
3-الکتروموتور کار می کند ، گازوئیل از نازل خارج می شود، جرقه زده می شود، ولی شلعه تشکیل نمی شود
4-الکتروموتور بازدن کار نمی کند
5-پمپ گازوئیل فشار ندارد
6-فشار پمپ گازوئیل زیاد است
7-فشار پمپ گازوئیل نوسان دارد
8-شعله دود می کند
9-مصرف گازوئیل زیاد است
10-سر و صدای مشعل زیاد است
شرح اجزای اصلی مشعل گازوئیلی
الکتروموتور :
الکتروموتور عامل حرکت پمپ و بادزن است و از نوع (( آسنکرون با روتور القایی قفس سنجابی)) است. سرعت الکتروموتورهای گازوئیلی اغلب 2900 و در بعضی موارد 1450 دور در دقیقه است . ((استاتور (( این موتور دارای یک سیم پیچ اصلی راه انداز است . برای ایجاد «گشتاور » بیشتر در راه اندازی موتور ، معمولا یک خازن نیز در مدار سیم پیچ راه انداز آن به صورت سری قرار داده می شود .
بادزن ( فن یا پروانه ( :
بادزن مشعل ها از نوع گریز از مرکز ( سانتریفوژ ) است که بر روی محور موتور نصب می گردد . پروانه با حرکت موتور به حرکت در می آید و مولکول های هوای بین پره ها، همراه فن شروع به چرخش کرده ، تحت تاثیر نیروی گریز از مرکز از لبه ی پره ها به داخل محفظه ی حلزونی شکل پرتاب می شوند و به طرف اطاقک احتراق هدایت می گردند . در اثر خاج شدن مولکول های هوای بین پره ها ، فشار بین آنها کاهش یافته ، یک خلا نسبی در بین پره ها ایجاد می گردد ، در نتیجه هوای موجود در مرکز بادزن ، به سمت پره ها حرکت می کند و به دنبال آن هوای خارج وارد پروانه می گردد. برای کنترل مقدار هوای بادزن ، در دهانه ی مکش آن یک دمپر قرار می دهند که تنظیم آن در مشعل های کوچک ، دستی و ثابت است ولی در مشعل های بزرگ به وسیله ی یک موتور ، کنترل شده ، متناسب با مقدار سوخت کم و زیاد می شود .
پمپ گازوئیل :
معمولا پمپ گازوئیل را در مشعل های فشار قوی به صورت دوار و یا چرخ دنده ای به صورت یک یا دو طبقه می سازند .
شیر برقی ( شیر مغناطیسی ( :
معمولا در مسیر عبور سوخت از پمپ به طرف نازل ، یک شیر برقی قرار می دهند تا در زمان خاموش بودن مشعل ، از نشت گازوئیل به داخل اطاقک احتراق جلوگیری کند . این شیر دارای یک سوزن است که در حالت عادی تحت تاثیر وزن خود پائین آمده ، مجرای عبور سوخت را می بندد ، وقتی که برق به سیم پیچ ( کویل ) آن می رسد ، میدان مغناطیسی ایجاد شده ، به وسیله ی کویل ، هسته ی آهنی و در نتیجه سوزن بالا می رود و مجرای عبور سوخت به طرف نازل ، باز شده ، سوخت به داخل دیگ پاشیده می شود. شیر برقی ممکن است روی پمپ در روی لوله حد فاصل پمپ و نازل نصب شود.