تعداد صفحه: 27
نوع فایل: Word
فرمت فایل: docx
*** قابل ویـرایش
فهرست مطالب
چکیده
مقدمه
تاریخچه ی آموزش سیار
تعریف آموزش سیار
ویژگی های یادگیری سیار
عناصر یادگیری سیار
نمونه هایی از پروژه های موفق آموزش سیار
ده باور اشتباه در مورد آموزش سیار
1- دستگاه های همراه یادگیری دارای صفحه نمایش بسیار کوچک هستند :
2-هیچ استاندارد سازگار برای یادگیری سیار وجود ندارد :
3- دستگاه های همراه برای یادگیری نا مناسب هستند :
4- یادگیری سیار فقط یک یادگیری در حال حرکت است :
5- دانش آموزان معلول نمی توانند دستگاه های یادگیری را مورد استفاده قرار دهند :
6- یادگیری سیار به معنی ارائه ی محتوا در قالب های کوچک است :
7- بیشتر افراد جوان خود توانایی استفاده از دستگاه های همراه را دارند :
8- دستگاه های همراه نمی توانند تکیه گاهی محکم برای یادگیری باشند چون آنها ممکن است
به سرقت روند یا گم شوند یا به راحتی شکسته شوند :
9- محتوا بر روی دستگاه های همراه به اندازه کامپیوتر های رو میزی در امان نیست :
10-آموزش سیار پرهزینه است :
نمونه هایی از بررسی های انجام شده در رابطه با یادگیری سیار در ایران
مزایای یادگیری سیار
موانع و معایب آموزش سیار
موانع فنی
چالش و موانع اجتماعی و آموزشی
بحث و نتیجه گیری :
پیشنهادات
منبع
چکیده
رویکرد یادگیری در هر زمان و هر مکان ، با پیشرفت فناوری های بی سیم و یادگیری سیار تا حد زیادی به واقعیت پیوسته است.یادگیری سیار به عنوان مدلی از یادگیری الکترونیکی اشاره به کسب دانش ، نگرش و مهارت با بهره گیری از فناوری های سیار دارد.هدف از این مقاله بررسی مفهوم آموزش سیار،شناخت ویژگی ها و مزایا و معایب آن،آشنایی با اقدامات انجام شده در این زمینه در سطح بین المللی و ملی و همچنین در پایان به جمع بندی و ارائه ی پیشنهادات می پردازیم.به طور کلی یادگیری سیار در سطح بین المللی بیشتر از ایران کاربرد دارد و می توان نتیجه گرفت بهره گرفتن از این نوع آموزش در کنار انواع دیگر آموزش کمک فراوانی به پیشرفت تحصیلی یادگیریان می کند. خصوصا در مناطقی که از زیر ساخت های آموزشی پیشرفته به دور هستند .
مقدمه
نخستین تکنولوژی مدرن آموزشی در سال های جنگ جهانی دوم شکل گرفت از زمانی که آمریکا استفاده از فیلم های آموزشی را جهت آموزش های نظامی به سربازان خود به کار گرفت.موفقیت در استفاده از این فیلم ها باعث شد که ارتش آمریکا به همکاری با دانشگاه ها پرداخته و تحقیقات خود را جهت روی آوردن به تکنیک های مدرن آموزشی دنبال نماید. در ادامه ی این تلاش ها در دهه 1990 امکان برقراری ارتباط تعاملی میان اساتید و دانش پژوهان از طریق روش مبتنی بر کامپیوتر میسر شد و بدین ترتیب با افزایش استفاده از کامپیوترها در منازل و مراکز تجاری ، دریچه ای تازه به روی دنیای جدید آموزش گشوده شد.به طوری که امروزه تکنولوژی اینترنت به عنوان جزیی جدایی ناپذیر از زندگی است.و تکنولوژی های آموزشی به مراتب بهتر و قابل انعطاف تری را در اختیار طراحان آموزشی قرار داده است.(نایدو 2003). با افزایش استفاده از فناور یهای مدرن ارتباطی، واژ ه های جدیدی چون یادگیری الکترونیکی و یادگیری سیار متولد شد. یادگیری الکترونیکی، بهر ه گیری از فناور یهای اطلاعاتی و ارتباطی مانند اینترنت و نظا مهای چندرسانه ای و فرارسانه ای برای بهبود کیفیت یادگیری از طریق تسهیل دسترسی به منابع و خدمات آموزشی و فراهم کردن ساز وکارهایی چون تعامل و مشارکت از راه دور است.(گاردنر و هولمز 2006). یادگیری سیار در حقیقت مدلی از یادگیری الکترونیکی است که از طریق فناوری های سیاری چون ،PDA (Personal Digital Assistant) ، تلفن همراه کتب الکترونیکی و غیره صورت می گیرد. (برزگر 1391). یادگیری سیار می تواند بر دستیابی به اصل جهانی آموزش و پرورش شامل دسترسی بیشتر به آموزش برای همه ی کودکان و از بین بردن تبعیض جنسی در آموزش و پرورش یک تاثیر روشن داشته باشد. در واقع افزایش دسترسی به آموزش و پرورش از طریق آموزش همراه می تواند بر اهداف توسعه ی هزاره ی سوم و توسعه ی پایدار انسانی در بلند مدت موثر واقع شود.آمارهای اخیر نشان می دهند که حتی با وجود شعار آموزش و پرورش برای همه تا سال 2015 باز هم 69میلیون کودک باقی می مانند که از آموزش و پرورش رسمی به دور خواهند ماند.(گادری و داوز 2011). خارج از معیارهای کمی شکاف های گسترده ای در زمینه ی کیفیت در آموزش وجود دارند .یادگیری همراه می تواند در کشورهای در حال توسعه و یا مناطقی که از نظر زیر ساخت های آموزشی ضعیف هستند و دسترسی به منابع مورد نیاز برای آنها دشوار است یا تقاضا بیش از عرضه است به صورت معناداری مفید واقع شود.
تاریخچه ی آموزش سیار
به همان اندازه که دستگاه های مورد استفاده در آموزش سیار عمر کوتاهی دارند.استفاده از این دستگاه های متحرک در زمینه ی آموزش نیز به چند سال اخیر بر میگردد و سابقه ی طولانی ندارند.شاید بتوان گفت این شیوه از آموزش سال های اولیه خود را می گذراند. اولین موبایل در سال 1972 توسط موتورولا ساخته شد که 900گرم وزن و 30سانتی متر طول داشت و در سال 1983 به بازار آمد.اما ریشه ی اصلی آن به سال 1940 بر می گردد که انتقال صوت از طریق تلفن صورت گرفت. از سال 2000 استفاده از وسایل ارتباطی بی سیم مانند تلفن همراه و دستگاه های پی دی ای در امور تجاری و اداری متداول شد.امروزه توجه زیادی معطوف به استفاده از موبایل در امر آموزش شده که به عنوان آموزش همراه مطرح شده است. سال های 1970و 1980: آلن کی و همکارانش در گروه تحقیقاتی یادگیری در مرکز تحقیقات پالو آلتو ، دیتابوک را به عنوان رایانه ای در اندازه کتاب عرضه کردند که می توانست شبیه سازی های پویایی را برای یادگیری نمایش دهد ، رایانه ی دیتابوک می توانست موقعیت های کاری شبکه ای را فراهم آورد. سال های 1990: دانشگاه های اروپا و آمریکا کاربرد یادگیری سیار را برای یادگیری دانش آموزان مورد توسعه و ارزشیابی قرار دادند.نتایج این تحقیقات می توانست رهنمودهایی را برای استفاده از یادگیری سیار و آزمودن آن فراهم آورد
سال های 2000: اروپایی ها پروژه های تحقیقاتی در یادگیری سیار را به صورت بین المللی انجام دادند این پروژه های تحقیقاتی بر سر زمینه ی یادگیری بسیار تمرکز داشت:
1-تولید محتوای یادگیری سیار
2-انتقال و نظارت بر یادگیری سیار
3- تولید ابزارهایی برای یادگیری سیار
تاریخ ورود تلفن همرا ه به ایران بهره برداری از اولین فاز شبکه تلفن همراه کشور ،در مرداد ماه سال 1373 در شهر تهران با استفاده از 176 فرستنده و گیرنده در 24 ایستگاه رادیویی و با ظرفیت 9200 شماره آغاز شد.به دنبال استقبال غیر منتظره و بی نظیر مردم ،شرکت مخابرات ایران درصدد گسترش پوشش آن از تهران به کل کشور برآمد.به طوری که در سال 1374 تعداد تلفن های دایری به 15907 شماره افزایش یافت و شهرهای مشهد ،اهواز ،تبریز ،اصفهان و شیراز نیز زیر پوشش شبکه تلفن همراه قرار گرفتند. پس از آن در سال 1375 ،تعداد 28 شهر دیگر نیز به این شبکه پیوست و تعداد تلفن های دایر شده در سال 1375 به 59 هزار و در پایان سال 1382 به 3میلیون شماره رسید. در ادامه نیز در راستای سیاست برخورداری ساکنان شهرهای کوچک و بزرگ از امکانات ارتباطی ،تعداد شهرهای تحت پوشش تلفن همراه در پایان سال 82 به 667 شهر و در اواسط سال 91 به 1167 شهر رسیده است.هم اکنون شرکت ارتباطات سیار ایران حدود 57 میلیون سیم کارت فروخته شده دارد و 1167 شهر و 67 هزار کیلومتر از جاده های کشور را تحت پوشش قرار داده است.(شرکت مخابرات ایران)
تعریف آموزش سیار
تعاریف گوناگونی برای آموزش سیار ارائه شده که برخی از آنها این آموزش را مبتنی بر اینترنت و برخی بی سیم در نظر گرفته اند برای درک مفهوم آموزش سیار و تمایز آن با آموزش الکترونیک و آموزش از راه دور به تعاریفی از آنها و رابطه ی آنها با آموزش سیار می پردازیم: آموزش از راه دور: یک اصطلاح کلی مورد استفاده برای پوشش طیف گسترده ای از آموزش و یادگیری که در آن دانش آموز از استاد ،یا هر شخص دیگری که از آن پیروی می کند دور است به عبارتی آموزش از راه دور صرفا یادگیری در فاصله تعریف شده است(ویلیام 2008).اموزش از راه دور آموزش مبتنی بر متن از طریق مکاتبات نوشتاری و کتب تا استفاده از نرم افزارها و فناوری های نوین را شامل می شود.(سمیرکارو 2004). آموزش الکترونیکی: آموزش الکترونیکی همان آموزش از راه دور با استفاده از دستگاه های الکترونیکی است به عبارت دیگر یادگیری از هر دستگاه وابسته به اقدامات الکترونیک مانند تلویزیون ، کامپیوتر ،کابل های تعاملی رادیو ، تله تکست و تمام دستگاه های الکترونیکی هستند.(ویلیام 2008).اما پیشرفت تکنولوژی آموزشی به اینجا محدود نشد و نسلی دیگر از آموزش به نام آموزش سیار پا به عرصه نهاد .همانطور که در شکل مشاهده می شود آموزش سیار را می توان ترکیبی از دو شکل آموزش یعنی آموزش از راه دور و آموزش الکترونیک دانست(سمیرکارو 2004). آموزش سیار یک رویکرد به آموزش الکترونیکی است که با بهره گیری از دستگاه های قابل حمل همراه است.همانند آموزش از راه دور جدایی و فاصله میان اساتید و دانش پژوهان وجود دارد و همانند آموزش الکترونیک آموزش از طریق تکنولوژی های کامپیوتری اما این بار با استفاده از ابزارهای الکترونیکی همراه و با تکنولوژی های پیشرفته ارائه می نماید. باید به دنبال تعریفی از یادگیری سیار بود که متمایز بودن آن را از سایر آموزش ها خصوصا آموزش الکترونیک جدا کند در تعریف یادگیری سیار ما با کلماتی مانند :شخصی ، قابل حمل ، غیر رسمی و خود کنترل برخورد می کنیم (تراکسلر 2009). واژه ی آموزش سیار به یادگیری در هر مکان و هر زمانی با استفاده از وسایل سیار و بدون نیاز به اتصال فیزیکی و پیوسته به کابل های شبکه مثل کامپیوتر های قابل حمل و تلفن همراه هوشمند انجام می پذیرد.(اگویی و سمیرکارو 2004). با وجود تعاریف متعدد یادگیری سیار چیزی بیش از استفاده از وسایل همراه برای دسترسی به متون یا ارتباط با دیگران است.و آن تحرک یادگیرنده است. مایک شارپلز یکی از فعالان این حوزه یادگیری سیار را اینگونه تعریف می کند: فرایندهای (شخصی و عمومی ) کسب دانش از طریق اکتشاف و گفتگو در همه ی زمینه های مختلف که از طریق تعامل میان مردم و فناوری های تعاملی به دست می آید.(شارپلز 2007). در یادگیری سیار از پیامک های متنی و تصویری توسط موبایل ها تا جلسات محدود کلاس درس ،استفاده از وبسایت ها و پادکست های صوتی همراه با متن ،ای پادها ، رایانه های جیبی ،لپ تاپ، تلفن های هوشمند ،بولوتوث برای کسب دانش استفاده می شود.به عنوان مثال با اضافه کردن نرم افزارهایی به دستگاه تلفن همراه می توان آن را به راحتی تبدیل به یک پیانو ، گیتار ، یک ماشین درام ، یک خط کش ، یک قفسه ی کتاب ، دوربین ، پایگاه داده ، مرور گر وب، ماشین بازی ، تلویزیون ، ضبط کردن صدا و مکان یابی استفاده کرد
ویژگی های یادگیری سیار
نمونه ای از وسایل سیار و تکنولوژی های شخصی که می تو.......................................