حرکات ایروبیک و بدنسازی پایه تمام ورزشهاست.
رفعت شمس مداح مربی و داور آمادگی جسمانی و ایروبیک و کار با دستگاه (بادی بیلدینگ) در مقالهای به بررسی اثرات حرکات ایروبیک (بدون وزنه) و بدنسازی بر روی سلامتی افراد پرداخته است که به شرح ذیل ارائه میشود:
تعداد صفحه: 15
نوع فایل: Word
فرمت فایل: docx
*** قابل ویـرایش
فهرست مطالب
مقدمه :
ورزش همگانی چیست و چه تفاوتی با ورزش قهرمانی دارد؟
فدراسیون همگانی
ادغام معاونتهای ورزشی و همگانی
بلاتکلیفی فدراسیون همگانی؟
برای رشد ورزش همگانی در جامعه به 3 فاکتور نیازمندیم:
گسترش ورزش همگانی زمینه ساز توسعه پایدار کشور
اداره ورزشهای همگانی:
مقدمه :
ورزش همگانی در بین کشورها از سال 1900 میلادی تاکنون با انگیزه های متفاوتی از جمله: تأمین سلامت جسمی و روانی غنی سازی اوقات فراغت گسترش روابط اجتماعی دور شدن از زندگی ماشینی بازگشت به طبیعت افزایش کارایی زمینه سازی برای رشد ورزش قهرمانی و توصیه پزشکان مورد توجه قرار گرفته است.
در کشور ما ورزش همگانی از سال 1358 تحت عنوان ورزش محلات آغاز و در سال 1362 به صورت تشکی قانونی تحت عنوان جهاد تربیت بدنی رسمیت یافت و رشد و گسترش آن به عنوان اولین وظیفه قانونی کلیه و رسانه های ورزشی به ورزش قهرمانی تاکنون پژوهش جامعی در مورد وضعیت ورزش همگانی ایران انجام نگرفته است.
ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش شامل دو پرسشنامه مجزا و محقق ساخته برای آقایان و بانوان بود که برای ادارات کل تربیت بدنی 28 استان کشور ارسال شد و 21 استان اطلاعات شهرستانی هانی که دارای هیات های ورزش همگانی بودند را در خصوص سن، میزان تحصیلات رشته تحصیلی شغل اصلی سابقه ورزشی و سابقه خدمت رؤسا و تعداد مربیان داوران تاسیسات ورزشی میزان بودجه تعداد شرکت کنندگان در هیات های ورزش همگانی و غیره در شهرستان را در موعد مقرر جهت استخراج و تجزیه و تحلیل دااده ها ارسال نمودند
. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی و پیمایشی است. داده های بدست آمده از طریق آمار توصیفی از جمله میانگین انحراف استاندارد و آمار استنباطی نظیر آزمون نسبت و مقایسه مینگین مورد تجزیه و تحلیل قرا رگرفت. نتایج بدست آمده نشان داد: که میزان حضور روسای هیات های ورزش همگانی در محل کار برای آقایان 21 ساعت و بانوان 16 ساعت در هفته بوده است.
42 درصد مربیان و 49 درصد داوران تحت پوشش هیات ورزشی همگانی دیپلم و زیردیپلم بوده اند. درصد افرادی که در ایران تحت پوشش هیات ورزشی همگانی آقایان و بانوان ورزش می کنند 92/5 درصد جمعیت است که در مقایسه با 23 کشور جهان از همه کمتر بود در مورد زمان تشکیل سازمان رسمی برای ورزش های همگانی ایران در مقایسه با 20 کشور جهان در ردیف آخر قرار گرفته است.
درصد شرکت کنندگان در ورزش همگانی ایران از قاره افریقا بیشتر و از سایر قاره ها کمتر بود. میانگین سرانه پرداختی از طرف فدراسیون ورزش های همگانی در سال 1382 برای آقایان 48462 ریال و برای بانوان 12690 ریال در سال است و 99 درصد هیات های ورزش همگانی هیچ گونه پژوهشی در زمینه ورزش های همگانی انجام نداده و 88 درصد هیات های ورزش همگانی نیز جهت افزایش آگاهی مردم هیچگونه سخنرانی نداشته اند و سطح تحصیلات 65 دردص از روسای هیات هایورزش های همگانی کشور کمتر از کارشناسی است.
. در دنیای کنونی ، ورزش از نظر مفهوم توسعه یافتگی معنای گسترده و ژرفی یافته است و تقریباً تمامی کشورها می کوشند تا زمینه های توسعه و گسترش خود را از فراسوی فعالیتهای ورزشی بهتر بشناسند . از طرف دیگر ، کشورهای عقب نگه داشته شده تلاش می کنند با موفقیت در میدانهای ورزشی از رقابت جهانب باز نمانند . بنابراین ورزش پدیده ای همگانی است و با گسترش آن مردم و قشرهای گوناگون یک جامعه از فواید آن بهره مند می شوند .
از این رو ، فراهم آوردن زمینه های لازم برای رشد همه جانبه آن تکلیفی ملی به شمار می رود . همچنین انجام فعالیت های ورزشی ، اوقات فراغت مردم کشورهای مختلف را پر می کند و به جرأت می توان گفت که در برخی از کشورها حتی می تواند در سرنوشت سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی از عوامل تعیین کننده باشد .
هرچند ورزش همگانی یک عامل اساسی در تأمین سلامتی و کیفیت زندگی افراد جامعه می باشد ، ولی مردم بر اساس فرهنگ و نگرش ، باورها و همچنین با توجه به ویژگی های فردی ( سن ، جنس ، شغل ) و وضعیت مادی خود در ورزش همگانی شرکت می کنند .
زندگی ماشینی امروز ، تحرک بدنی افراد بسیار کم است و مخصوصاً در بین شهرنشینی ها باعث ایجاد ناراحتی ها و بیماریهای مختلف شده است . ورزش تنها عاملی است که می تواند این کمبود فقر حرکتی را جبران کند و سلامتی را تأمین نماید . از طرف دیگر ، برخورداری از یک زندگی پرثمر و لذت بخش در صورتی میسر می شود که شخص در سنین بالا از سلامتی برخوردار باشند
چنانچه به همگانی کردن ورزش توجه و برای تمام گروه های سنی برنامه های ورزشی مناسب درنظر گرفته می شود ، یا میادین و امکانات ورزشی توسعه یابد . مردم هرچه بیشتر به ورزش کردن روی می آورند .
با توسعه ورزش بین اقشار مختلف جامعه ، هزینه های مربوط به دارو و درمان کاهش می یابد . اعتیاد و سرگرمی های ناسالم بسیار کم می شوند و کارای بیشتر افراد به زندگی آنها رونق می بخشد .
ورزش به استفاده درست و مثبت از زمان های آزاد و وقت های بیکاری کمک می کند و باعث می شود افراد دور هم جمع گردند و از فرد گرایی جلوگیری می کند . ورزش همچنین تا حدی از رفتارهای ضدبشری و ضداخلاقی جلوگیری می کند . ورزش همگانی را می توان از جنبه های مختلف مانند وضعیت مشارکت افراد ، تنوع فعالیت های بدنی ، جایگاه ورزش همگانی ، نقش رسانه ها در ورزش همگانی و دهها جنبه دیگر مورد بررسی قرار داد .