گرد آوری شده در 23 صفحه با فرمت ورد قابل ویرایش
چکیده
اغلب کودکان استثنایی به شدت از جمع گریزانند و نمی دانند در حضور جمع چگونه باید رفتار کنند. و هیچ وقت نمی توانند از حق خود دفاع کنند. چگونه باید با این دسته از کودکان که می توان آنها را خجالتی و کم رو نامید مقابله کرد.کم رویی و گوشه گیری عارضه ای است که باعث می شود دانش آموز از برقرار کردن ارتباط با افراد و محیط خارج دوری کنند. این دانش آموزان نوعاً با تقلیل یافتن علایق ذهنی و عاطفی نسبت به اطرافیان خود از داشتن دوستان نزدیک و صمیمی محروم اند. دانش آموزی که کم رو و گوشه گیر است، معمولاً از حضور در فعالیت های جمعی سرباز می زند و فقط با تک دوست خود که نوعاً به او بسیار وابسته می شود اوقات خود را سپری می کند.کم رویی و انزوا طلبی، یکی از رفتارهای نسبتاً شایع است که فرد را به شدت آزار می دهد و اگر درمان نشود او را به سمت و سوی مشکلات دیگری مثل عدم اعتماد به نفس، افسردگی، اضطراب و زود رنجی سوق خواهد داد. عدم احساس توانمندی و کمی عزت نفس و نیز ناتوانی در بروز احساسات، بیان افکار و نظریات، خود باعث جدایی فرد از فعالیت های گروهی است.
بیشتر کودکان استثنایی در شرایط مختلف قدری احساس خجالت و کمرویی می کنند، اما کودکانی که این مشکل را به صورت حاد دارند، در تمام اوقات زندگی شان احساس خجالت و شرمساری می کنند. این احساس نه تنها می تواند بر رشد اجتماعی کودک تاثیری منفی به جا گذارد، بلکه می تواند موجب کاهش عملکرد تحصیلی و افت آموزش و یادگیری او شود.
کودکان خجالتی روی شان را از دیگران بر می گردانند، به پایین نگاه می کنند و حرکات و سخنان شان بسیار احتیاط آمیز است. صدای آنها حین گفت وگو خیلی آهسته، لرزان و مردد است.اینجانب یزدان پاکدل آموزگار استثنایی آموزشگاه مطهر منطقه خزل در سال تحصیلی اخیر با نمونه ای از این دانش آموزان کمرو و خجالتی به نام زهرا روبرو شدم. و تصمیم گرفتم به کمک راهکار های جذاب و دانش آموز محور مشکل کمرویی و خجالتی بودن زهرا را حل نمایم.