تعداد صفحه: 25
نوع فایل: Word
فرمت فایل: docx
*** قابل ویـرایش
فهرست مطالب
کد های دستورالعمل
آدرس غیر مستقیم
ثبات های کامپیوتر
سیستم گذرگاه مشترک
دستورالعمل های کامپیوتر
زمانبندی و کنترل :
سیکل دستورالعمل
برداشت و دیکد
تعیین نوع دستورالعمل
دستورالعمل های ارجاع به ثبات
AND با AC
ADD با AC
LDA : بارکردن AC
STA : ذخیره کردن AC در حافظه
BUN : انشعاب بدون شرط
BSA : انشعاب با ذخیره آدرس برگشت
ISZ : افزایش و گذر از نقطه صفر
آرایش ورودی – خروجی
دستورات ورودی - خروجی
وقفه برنامه
طراحی کامپیوتر پایه
گیت های مدار کنترل
کنترل ثبات ها و حافظه
کنترل گذرگاه مشترک
جمع کننده و مدار منطقی
کد های دستورالعمل
سازمان کامپیوتر بوسیله ی ثبات های داخلی اش , زمانبندی و ساختار کنترل , و مجموعه دستوراتی که به کار می برد تعریف می گردد . پس از آن طراحی کامپیوتر مشروحاً انجام شده است . هر چند که کامپیوتر پایه ای که در این فصل ارائه شده در مقایسه با کامپیوتر های تجاری بسیار کوچک است , ولی مزیت سادگی آن ما را در ارائه روند طراحی بدون برخورد با مشکلات متعدد, قادر می سازد .
سازمان داخلی یک سیستم دیجیتال با رشته ریز عملهایی که روی داده ها ذخیره شده در ثبات هایش انجام می دهد تعریف می شود . کامپیوتر دیجیتال همه منضوره قادر به اجرا انواع ریز عملها بوده و بعلاوه می توان اجرای عملیاتی با توالی خاص را به آن دیکته کرد . کاربر یک کامپیوتر می تواند کنترل پردازش با استفاده از یک برنامه بدست بگیرد . برنامه هم مجموعه ای از دستورالعمل ها که اعمال , عملوندها و توالی رخداد پردازش را مشخص می کند . کار پردازش داده را ممکن است بوسیله برنامه جدیدی با دستورات متفاوت و یا همان دستورات ولی با داده های مختلف تغییر داد . یک کد دستورالعمل مجممعه ای از بیت هاست که انجام یک عمل خاص را به کامپیوتر فرمان می دهد . این کد معمولاً به دو قسمت تقسیم می شود و هریک تفسیر خاص خود را داراست . اصلی ترین بخش کد دستور بخش عمل آنست . کد عمل در یک دستور گروهی از بیت هاست که اعمالی مانند جمع , تفریق , ضرب , شیفت و متمم سازی را تعریف می نماید . تعداد بیت های مربوط به عمل یک دستور به تعداد کل اعمال موجود در کامپیوتر بستگی دارد . برای 2n عمل مستقل از هم (یا کمتر) , کد عمل حداقل n بیتی است . بعنوان توضیح بیشتر در این مورد , کامپیوتری را با 64 عمل جدا از هم در نظر بگیرید که یکی از آنها عمل ADD باشد . کد عمل شش بیتی و ترکیب 110010 به ADD اختصاص یافته است . وقتی که این کد در واحد کنترل دیکد شود , کامپیوتر سیگنال ها یکنترل خواندن عملوند را از حافظه صادر و آنرا با یک ثبات پردازشگر جمع می نماید .
آدرس غیر مستقیم
گاهی اوقات مناسبتر است از بیت های آدرس دستورالعمل نه بعنوان آدرس بلکه عملوند واقعی استفاده شود . در اینصورت گوئیم دستورالعمل دارای عملوند بلافصل است .
هر گاه این بخش , آدرس عملوند را مشخص کند گوئیم دستور دارای آدرس مستقیم است . دلیل این نام وجود مکان سومی است که آدرس غیر مستقیم نامیده می شود و در آن بیت های بیت بخش دوم , آدرس کلمه حافظه ای را مشحص می کنند که آدرس عملوند در آن قراردارد . یکی از بیت های که دستور را برای تفکیک آدرس مستقیم و غیر مستقیم می توان بکار برد .
به منظور توضیح بیشتر , قالب کد دستورالعمل شکل2-5 (الف) را در نظر بگیرید. این دستور متشکل است از سه بیت که عملیات ,12 بیت آدرس و یک بیت مربوط به روش آدرس دهی مستقیم یا غیر مستقیم , که با I نشان داده شده است . بیت Iبرای آدرس دهی مستقیم برابر 0 و برای آدرس دهی غیرمستقیم برابر 1می باشد . در شکل2-5 (ب) دستورالعملی با آدرس مستقیم نشان داده شده است . این دستورالعمل در آدرس 22 از حافظه قراردارد . بیت I برابر 0 است بنابراین دستور از نوع آدرس مستقیم است . که عمل مشخص کننده ADD است و بخش آدرس یک عدد دودویی معادل با 457 می باشد . واحد کنترل عملوند را در آدرس 457 یافته و آن را با محتوای AC جمع می کند . دستورالعمل موجود در آدرس 35 در شکل2-5 (ج) دارای بیت I=1 است . بناباین این دستور بعنوان یک دستورالعمل با آدرس غیر مستقیم شناخته می شود . بخش آدرس عدد دودویی معادل300 است . کنترل به آدرس 300 مراجعه می نماید تا آدرس عملوند را بیابد . آدرس عملوند در این مورد 1350 است . سپس عملوند حاصل از آدرس 1350 با محتوای AC جمع می شود . لذا دستورالعمل ها با آدرس غیر مستقیم برای برداشتن عملوند نیاز به دو ارجاع به حافظه دارند . اولین ارجاع برای خواندن آدرس عملوند , و دومی برای خواندن خود عملوند است . ما آدرس موثر را در دستورات محاسباتی همان آدرس عملوند و در دستورالعمل های انشعاب آدرس هدف یا مقصد تعریف می کنیم . بنابراین آدرس موثر در دستورالعمل شکل2-5 (دستورالعمل) عبارتست از 457 و در دستور شکل2-5 (ج) برابر 1350 می باشد .
ثبات های کامپیوتر
دستورالعمل های کامپیوتر معمولاً در مکان هایی از حافظه بطور متوالی ذخیره شده و هر یک بنوبت اجرا می گردتد . واحد کنترل یک دستور را از آدرس خاصی در حافظه خوانده و آن را اجرا می کند . سپس به همین ترتیب با خواندن دستور بعدی و اجرای آن , روند را ادامه می دهد . اینگونه توالی در خواندن و اجرای دستورات , به شمارنده نیاز دارد تا آدرس دستورالعمل بعدی را پس اتمام اجرای دستور جاری محاسبه می نماید . همچنین یک ثبات در واحد کنترل برای ذخیره کد دستورالعمل , پس از خواندن آن از حافظه , لازم است . بعلاوه کامپیوتر به ثبات هایی در پردازشگر جهت دستکاری داده ها و نیز یک ثبات برای ذخیره سازس آدرس حافظه نیاز دارد . این نیازها , وجود ثبات های شکل 3-5 را در سیستم الزامی می دارد . این ثبات ها در جدول 1-5 هم همراه با شرحی مختصر از کارشان و تعداد بیت های آنها آورده شده اند . واحد حافظه 4096 کلمه ی16 بیتی ظرفیت دارد . دوازده بیت از کلمه برای مشخص کردن آدرس عملوند لازم است . لذا سه بیت برای بخش عمل دستور و یک بیت برای تعیین مستقیم یا غیر مستقیم بودن آدرس باقی می ماند . ثبات داده (DR ) عملوند خوانده شده از حافظه را نگه می دارد . ثبات انباره (AC) یک ثبات همه منظوره در پردازش است . دستور خوانده شده از حافظه در ثبات دستورالعمل (IR) قرارمی گیرد . ثبات موقت (TR) داده ها در حین پردازش بکار می رود . ثبات آدرس حافظه (AR) 12 بیتی است زیرا عرض آدرس حافظه برابر دوازده است . شمارنده برنامه (PC) نیز 12 بیتی دارد و آدرس دستورالعمل بعدی را پس از اجرای دستور جاری خوانده خواهد شد نگه می دارد .