گرد آوری شده در 24 صفحه با فرمت ورد قابل ویرایش
چکیده
اگر بپذیریم که داشتن شیوه زندگی اسلامی، بسترساز تمدن نوین اسلامی و پیشرفت همهجانبه است، رسیدن به این شیوه زندگی و عمل به آن اهمیت خود را بهتر مینمایاند. یکی از عوامل بسیار مؤثر بر شیوه و مشی زندگی، تربیت فردی و اجتماعی است. همانطور که می دانیم برای رسیدن به یک سبک زندگی ایرانی اسلامی که از کشور مان توقع داریم تربیت دانش آموزان نقش بسزایی دارد . در صورتی که نسل آینده سازمان را بتوانیم به خوبی تربیت نماییم ، به بهترین نحو ممکن قادر خواهیم بود که به سبک زندگی ایرانی اسلامی دست یابیم. نکته دیگر این است که وقتی از تربیت و نقش و تأثیر آن صحبت میکنیم، باید تأکید داشته باشیم که نقطه عطف تربیت یک انسان در دوران مدرسه و به همراه بازی های پرورشی و اردو های تفریحی او شکل میگیرد. بنابراین باید فکر کنیم که چگونه میتوانیم یک دانش آموز را بالنده پرورش دهیم.
امروزه در بسیاری از کشورها، تعلیم و تربیت در هوای آزاد، یا آموزش در اردوها مورد توجه قرار گیرد. تا از این رهگذر هم نقایص نظام های آموزشی مرتفع و هم انعطاف پذیری بیشتری لحاظ شود. اردو در حقیقت بخشی از جریان تعلیم وتربیت است که بچه ها به دور از فضای بسته کلاس و اغلب در هوای آزاد و فارغ از مقررات و قوانین خاص مدارس و براساس علایق و رغبت های خود به فعالیت های ویژه می پردازند و از این رهگذر شخصیت آنها در ابعاد ذهنی،عاطفی،اجتماعی، اخلاقی و ... به طور متعالی رشد می یابد.
فاکتور مهم دیگری که در انتقال فرهنگ و ارزش ها به دانش آموزان نقش بسزایی دارد امور تربیتی در مدارس است. این نهاد مهم در انتقال ارزش های دینی و فرهنگی انقلاب اسلامی به مدارس و تربیت و بازسازی دانش آموزان در فضایی انقلابی و اسلامی و همچنین زمینه سازی برای ورود نگرش های دینی و ارزش های انقلاب اسلامی به نظام آموزش و امور تربیتی و رشد ارزش هاپرورش و حفظ مدارس از آفات فرهنگی و سیاسی نقش مهمی ایفا می کند.
با توجه به آنچه گفته شد در مقاله حاضر قصد داریم به سه فاکتور مهم بپردازیم: بررسی نقش تربیت در ترویج فرهنگ و توسعه سبک زندگی اسلامی-بررسی نقش اردو ها و بازی های پرورشی در تربیت دانش آموزان-بررسی نقش امور تربیتی در انتقال فرهنگ و ارزش ها به دانش آموزان
کلیدواژه : تربیت،سبک زندگی ایرانی اسلامی،اردو،بازی های پرورشی،امور تربیتی،فرهنگ،ارزش
تعداد صفحه: 24
نوع فایل: Word
فرمت فایل: docx
*** قابل ویـرایش
فهرست مطالب
1- مقدمه
دورهی اول: قرون 15 و 16 میلادی «صاحبان پروژههای بزرگ»
دورهی دوم: قرن 17 میلادی «مخاطرهپذیری»
دورهی سوم: قرون 18 و 19 میلادی و اوایل قرن بیستم «تمایز کارآفرینان از دیگر بازیگران صحنهی اقتصاد«
2- کارآفرین
3- کارآفرینی
4- عوامل کلیدی کارآفرینی
5- ویژگیهای کارآفرینان
6- مزایا و منافع کارآفرینی
7- نقش کارآفرینی در اشتغال
8- آموزش کارآفرینی
9- کارآفرینی در ایران
10- تجارب چند کشور جهان
11- راهکارهای ترویج کارآفرینی
12- خانواده و کارآفرینی
13- مراحل توسعه کارآفرینی توسط خانواده
1 ـ مراحل نهادینه کردن «فرهنگ کارآفرینی»:
2ـ تعیین مسیر شغلی
3ـ توانمندسازی ( یادگیری فنآوریهای جدید)
4ـ راهاندازی و اداره کسب و کار اقتصادی
14-کارآفرینی زنان
15-موانع اشتغال و کارآفرینی زنان در ایران
16-نتیجهگیری
17-منابع:
1- مقدمه
ریشهی واژه کارآفرینی از کلمهی فرانسوی Entreprendre، اصطلاحا به معنای واسطه یا دلال، مشتق شده است. این واژه در طول زمان همراه با تحول شیوههای تولید و ارزشهای اجتماعی دچار دگرگونی و افزایش مفاهیم در بر گیرنده شده است. از آنجا که بررسی این تحولات و موارد کاربرد این واژه تا حد زیادی در راستای توسعهی نظریهی کارآفرینی حرکت کرده است، مروری داریم به پنج دوره دگرگونی، در مفهوم کارآفرینی.
دورهی اول: قرون 15 و 16 میلادی «صاحبان پروژههای بزرگ»
اولین تعاریف کارآفرینی در این دوره ارائه میشود. این دوره همزمان با دورهی قدرتمندی ملاکین و حکومتهای فئودالی در اروپا است. کارآفرین کسی است که مسئولیت اجرای پروژههای بزرگ را بر عهده میگیرد و البته در این راه مخاطرهای را نمیپذیرد، زیرا عموما منابع توسط حکومت محلی تامین میشود و او صرفا مدیریت میکند. نمونهی بارز کارآفرین در این دوره معماران مسئول ساخت کلیسا، قلعهها و تاسیسات نظامی هستند.
دورهی دوم: قرن 17 میلادی «مخاطرهپذیری»
در این دوره همزمان با شروع انقلاب صنعتی بعد جدیدی به کارآفرینی اضافه شد: مخاطره. کانتیلون یکی از اولین محققین این موضوع، کارآفرینی را این گونه تعریف میکند: «کارآفرین کسی است که منابع را با قیمت نامشخص میخرد، روی آن فرایندی انجام میدهد و آن را به قیمتی نامشخص و تضمین نشده میفروشد، از این رو مخاطرهپذیر است.» کارآفرین در این دوره شامل کسانی نظیر بازرگانان، صنعتگران و دیگر مالکان خصوصی میگردید.
دورهی سوم: قرون 18 و 19 میلادی و اوایل قرن بیستم «تمایز کارآفرینان از دیگر بازیگران صحنهی اقتصاد«
در این دوره ابتدا کارآفرین از تامینکنندهی سرمایه متمایز می گردد. یعنی کسی که "مخاطره" میکند، با کسی که سرمایه را تامین میکند، متفاوت است. ادیسون به عنوان یکی از کارآفرینان این دوره پایهگذار فناوریهای جدید شناخته میشود، ولی او سرمایهی مورد نیاز فعالیتهای خود را از طریق اخذ وام از سرمایهگذاران خصوصی تامین میکرد. همچنین در این دوره میان کارآفرین و مدیر کسب و کار نیز تفاوت گذارده میشود. کسی که سود حاصل از سرمایه را دریافت میکند با شخصی که سود حاصل از توانمندیهای مدیریتی را دریافت میکند، تفاوت دارد
نخستین گام جهت شناخت و تبیین درست هر مفهوم یا پدیده، ارائه تعریف روشنی از آن است. کارآفرینی مانند سایر واژههای مطرح در علوم انسانی هنگامی قابل تحلیل و تبیین است که بتوان تعاریف روشن و مشخصی از آن ارائه کرد. در مورد کارآفرینی تعریف واحدی وجود ندارد و از ابتدای طرح آن در محافل علمی، تعاریف متفاوتی از دیدگاههای گوناگون برای آن بیان گردیده است. اکنون در عرصه جهانی افراد خلاق، نوآور و مبتکر به عنوان کارآفرینان منشاء تحولات بزرگی در زمینههای تولیدی و خدماتی شدهاند که از آنها به عنوان قهرمانان ملی یاد میشود. طی سالهای 1960 – 1980 در هندوستان، تنها 500 مؤسسه کارآفرینی شروع به کار کردهاند، و حتی شرکتهای بزرگ جهانی برای حل مشکلات خود به کارآفرینان روی آوردهاند. در واقع چرخهای توسعه اقتصادی همواره با توسعه کارآفرینی به حرکت در میآیند. در ایالات متحده هر سال بیش از یک میلیون فعالیت تجاری جدید شروع به کار میکند. این در حالی است که در ایران حتی یک مؤسسه کارآفرینی در دهههای اخیر نداشتهایم. از سوی دیگر تغییر فراگیر روشها و نگرشها طی دو دهه اخیر، توجه بسیاری را به آموزش و پرورش و نیز جذب و به کارگیری مدیران کارآفرین سوق داده است. بنابراین از ابتدای دهه 60 توجه بیشتری به کارآفرینان مبذول شد. توجه به کارآفرینی و ایجاد و توسعه آن علیرغم وجود بعضی انگیزههای مشخص گام مثبتی در جهت ایجاد فضای مناسب جهت توسعه، افزایش منابع ملی، کاهش نرخ بیکاری، تعادل ساختاری و توسعه در شهرها و روستاها خواهد بود.
2- کارآفرین
واژه کارآفرین از کلمهEntrepreneur (به معنای متعهد شدن) مشتق شده که در اصل از زبان فرانسه به دیگر زبانها راه یافته است. انگلیسیها سه اصطلاح با نامهای ماجراجو، متعهد و کارفرما را در مورد کارآفرین به کار میبردند. از نظر آنها، کارآفرین کسی است که متعهد میشود مخاطرههای یک فعالیت اقتصادی را سازماندهی، اداره و تقبل کند.
در واقع کارآفرین کسی است که نوآوری خاص داشته باشد. این نوآوری میتواند در ارائه یک محصول جدید، ارائه یک خدمت جدید، در طراحی یک فرآیند نوین و یا نوآوری در رضایت مشتری و... باشد.
کارآفرینان در واقع به تغییر به عنوان مقوله تعیین کننده مینگرند، آنها ارزشها را تغییر میدهند و ماهیت آنها را دچار تحول میکنند. آنان برای تحقق این ایده، قدرت ریسکپذیری خود را به کار میگیرند. به درستی تصمیمگیری میکنند و از این رو هر کس به درستی اتخاذ تصمیم نماید به نوعی کارآفرین تلقی میشود.
از نظر «شومیتر» کارآفرین نیروی محرکه و موتور توسعه اقتصادی است. وی مشخصه کارآفرین را نوآوری میداند. همچنین «جفری تیمونز» معتقد است که کارآفرین فردی است که باعث خلق بینشی ارزشمند از هیچ میشود.
نمونه سوال اصول آموزش و ترویج تعاونی ها