در سال‌های اخیر و با گسترش تعداد فروشگاه‌های زنجیره‌ای عرضه پوشاک، مصرف‌کنندگان در هر فصل با انواع لباس‌های جدید و ارزان قیمتی رو به‌رو می‌شوند که در این فروشگا‌ه‌ها به آنان عرضه می‌گردد. در این مقاله که به بررسی دلایل قیمت بسیار پایین این پوشاک می‌پردازد، یاد‌آور می‌شود که بر خلاف ادعاهای مدیران این فروشگاه‌های بزرگ زنجیره‌ای که تولید زیاد را عامل قیمت ارزان این لباس‌ها می‌دانند، باید دانست که کارگران فقیر کشورهای آسیایی هزینه اصلی این وضعیت را پراخت می‌نمایند. چرا که تحمیل ساعت‌ها کار فشرده و طاقت‌فرسا، استفاده از کودکان، عدم تأمین شرایط مناسب شغلی، ضرب و شتم و تحقیر کارگران، عدم پرداخت بیمه‌های درمانی و بازنشستگی و در نهایت مقابله با تشکیل اتحادیه کارگری، توانسته‌اند قیمت محصولات مد روز خود را تا پایین‌ترین حد ممکن پایین بیاورند.
چقدر ارزان!
لینا، از 12 سالگی، کار کردن در یک کارخانه نساجی را آغاز نمود. والدین او که در میان 8 کودک کارگر، بزرگترین کارگر به شمار می‌رفت، قادر به پرداخت هزینه‌های تحصیل وی نبودند، چرا که فرزندی بیمار داشتند. بعدها لینا مجبور شد برای استخدام روانه داکا پایتخت کشورش، بنگلادش گردد. او که اینک 22 سال سن دارد، در کارخانه‌ای کار میکند که محصولاتش در فروشگاه‌های زنجیره‌ای پریمارک، آسدا و تسکو عرضه می‌گردد. او دختر خوش‌شانسی به حساب می‌آید، چرا که کار کردن با ماشین چرخ خیاطی را آموخته است و درآمدی معادل 17 پوند در ماه دارد. البته برای دریافت این مبلغ، وی باید در هر هفته، 60 تا 90 ساعت کار کند. وی، بسیار کمتر از رقمی دریافت میکند که پژوهش‌های محافظه کار در مورد رقم 22 پوند حداقل حقوق ماهانه برای داشتن یک زندگی مناسب اعلام نموده‌اند. شوهر وی که با یکدیگر در کارخانه آشنا شدند و سه سال پیش با هم ازدواج نمودند، اینک مریض است و قادر به کار کردن نیست. بدین ترتیب، او باید مخارج درمان شوهر و هزینه‌های زندگی روزمره‌شان را بپردازد. لذا پولی برای خانواده نیازمندش باقی نمی‌ماند. اما او به دلیل انجام وظایفش، احساس خوشحالی میکند.