در این زمان خانواده کودک عجیب به دلیل فقر شدید خانوادگی و غیر عادی بودن وضع طفل و مشکل بودن نگهداری و تغذیه او به ناچار از روستای لپوئی به شیراز تغییر مکان دادند.
آنها در شیراز چند سال در محلی در نزدیکی دروازه اصفهان به طرف فلکه ولیعصر کنونی در محله ای به نام درشکه خانه که روزها و شبها محل توقف درشکه ها بود، زندگی می کردند. روزها در کنار خیابان و پیاده رو، کنار جوی آب و زیر سایه درختان و ساختمان ها او را روی تکه پارچه ای می نشاندند و مردم و رهگذران به صورت سیرک یا نمایش به دیدن هیکل و قیافه وحشتناک او می آمدند و گاه بعضی تماشاچیان به او کمک های مادی مختصری به صورت صدقه می کردند. بعضی از بچه ها به او سنگ می زدند و فریاد او بلند می شد ولی امکان و توان برخاستن و دفاع یا تلافی نداشت. گاه بچه های کوچک و زن ها از مشاهده چهره و هیکل عجیب و ترسناک او از وحشت جیغ زده و گریه می کردند.