لینک فایل تحقیق درباره آلزایمر و فراموشی
تعداد صفحه: 55
نوع فایل: Word
فرمت فایل: docx
*** قابل ویـرایش
فهرست مطالب
مقدمه
تاریخچه بیماری آلزایمر
نشانه های هشدار دهنده ی بیماری آلزایمر
۱- افت حافظه که بر روی عملکرد روزمره تاثیر می گذارد
۲- اشکال در انجام وظایف و کارهای آشنا
۳- مشکل در تکلمات زبانی
۴– عدم شناسایی مکان و زمان
۵– قضاوت ضعیف
۶- مشکل تفکر انتزاعی
۷- جابجایی اشتباه اشیاء
۸- تغییرات در خلق و خو و رفتار
۹- تغییر در شخصیت
۱۰- کاهش ابتکار و نوآوری
مراحل بیماری آلزایمر
مرحله ی پیش دمانس
مرحله ی اولیه
مرحله ی میانی
مرحله ی پیشرفته
متخصصان مراحلی را برای توصیف چگونگی تغییر توانایی های فرد از عملکرد نرمال طی بیماری
آلزایمر پیشرفته طراحی نموده اند:
مرحله ی اول :
بدون آسیب و اختلال(عملکرد نرمال)
مرحله ی دوم :
زوال شناختی خیلی خفیف(ممکن است تغییرات عادی مربوط به سن یا علایم
اولیه ی بیماری آلزایمر باشد)
مرحله ی سوم :
اختلال شناختی خفیف(بیماری آلزایمر مرحله ی اولیه را می توان در بعضی
مبتلایان نه همه که دارای این علایم هستند تشخیص داد)
مرحله ی چهارم :
اختلال شناختی متوسط(بیماری آلزایمر مرحله ی خفیف تا اولیه)
مرحله ی پنجم :
زوال شناختی نسبتا شدید(بیماری آلزایمر متوسط یا مرحله ی میانی)
مرحله ی ششم :
(بیماری آلزایمر نسبتا شدید یا مرحله ی میانی)
مرحله ی هفتم :
زوال شناختی خیلی شدید (بیماری آلزایمر شدید یا مرحله ی پایانی)
علل بیماری آلزایمر
آسیب شناسی نورونی
بیوشیمی بیماری
مکانیسم بیماری آلزایمر
عوامل خطرساز ابتلا به بیماری آلزایمر
سن :
سابقه ی بیماری خانوادگی :
آلومینیوم علت بیماری نمی باشد :
ژنتیک(وراثت) :
آزمایش ژنتیک :
فاکتورهایی که ممکن است تاثیرگذار باشند
تروما و ضربه مغزی :
ارتباط سر-قلب :
ژنتیک :
راه های تشخیص بیماری آلزایمر
معیارها و ضوابط :
تکنیک ها :
رادیولوژی یا تصویربرداری :
پیشگیری از بیماری آلزایمر
کنترل بیماری آلزایمر
داروشناسی :
انواع داروها :
داروهای مراحل اولیه تا متوسط بیماری آلزایمر
بازدارنده های کولین استراز :
داروهای مراحل متوسط تا شدید بیماری :
ویتامین E :
مداخله ی روانی-اجتماعی :
مداخلات روانی- اجتماعی :
مراقبت از بیماران آلزایمری
شیوع و همه گیر شناسی :
مقدمه
این بیماری علاج ناپذیر ، تحلیل برنده و مرگ آور است. آلزایمر ، دمانس یا زوال عقل پیری از نوع آلزایمر ، شایع ترین شکل زوال عقلی است. برای اولین بار روانپزشک و آسیب شناس عصب آلمانی آلوئیز آلزایمر در سال ۱۹۰۶ معرفی کرد و این نام از او گرفته شد. این بیماری غالبا در افراد بالای ۶۵ سال بروز می کند ، هر چند آلزایمر زود هنگام با شیوع کمتر می تواند بسیار زودتر از این سن رخ دهد. در سال ۲۰۰۶ میلادی ، ۲۶ میلیون نفر در جهان به این بیماری مبتلا بودند و پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۵۰ میلادی از هر ۸۵ نفر یک نفر مبتلا به آلزایمر وجود داشته باشد. بیماری آلزایمر یک بیماری پیش رونده ، تحلیل برنده ی مغز بوده که باعث مختل شدن شدید فکر و حافظه می شود. بیماری آلزایمر شایعترین شکل دمانس یا زوال عقل می باشد.
دمانس یک سندرم متشکل از تعدادی علایم است که از دست دادن حافظه ، قضاوت و استدلال و تغییراتی در خلق و خو ، توانایی های رفتاری و ارتباطی را در بر می گیرد. بیماری های مرتبط با دمانس شامل: دمانس عروقی ، دمانس گیجگاهی-پیشانی یا بیماری پیک ، بیماری کروتزفلد-ژاکوب ، و دمانس لوی بادی می باشند.
با پیشرفت بیماری و تاثیر گذاشتن بر روی نواحی از مغز ، توانایی های مختلف مختل می شوند. نتیجه شامل تغییراتی در توانایی ها و رفتار است. در حال حاضر ، زمانی که یک توانایی از دست رود ، بر نمی گردد. با اینحال ، برخی تحقیقات در حال حاضر نشان می دهند که بعضی از بازآموزی ها ممکن می باشند.
اگرچه دوره بیماری آلزایمر برای هر نفر منحصر می باشد ، اما علایم مشترک بسیاری وجود دارد. اولین علایم قابل مشاهده اغلب به اشتباه تصور می شود که مربوط به سن ، یا نشانه هایی از استرس باشد. در مراحل اولیه ، شایع ترین علامت تشخیص داده شده ، ناتوانی در به خاطر آوردن اطلاعات جدید ، مانند اشکال در به خاطر آوردن رویدادها و وقایع جدید می باشد. زمانی که احتمال بیماری آلزایمر می رود ، تشخیص معمولا توسط ارزیابی های رفتاری و آزمایشات شناختی که اغلب با اسکن مغز در صورت لزوم همراه است تایید می شود.
با پیشرفت بیماری ، علایمی از جمله گیجی ، تحریک پذیری ، و پرخاشگری ، نوسانات خلقی ، اختلال زبانی(مشکل تکلم و بیان) ، از دست دادن حافظه به مدت طولانی ، و انزوای بیمار بروز می کنند. به تدریج عملکردهای جسمی از دست رفته ، در نهایت به مرگ منتهی می شود. ارزیابی پیش شناخت فردی مشکل است ، زیرا مدت بیماری متغیر است. بیماری آلزایمر برای یک دوره ی نامشخص زمانی پیش از آن که کاملا ظاهر شود و سال ها به صورت تشخیص داده نشده پیشروی می کند. میانگین طول عمر پس از تشخیص در حدود هفت سال است. کمتر از سه درصد از مبتلایان چهارده سال پس از زمان تشخیص زنده می مانند.
از آنجایی که بیماری آلزایمر قابل علاج نمی باشد و زوال آفرین بوده ، سرپرستی از بیماران ضروری است. نقش پرستار اصلی اغلب به عهده همسر یا بستگان نزدیک بیمار می باشد. در کشورهای توسعه یافته ، بیماری آلزایمر یکی از پرهزینه ترین بیماری ها برای جامعه می باشد.
تاریخچه بیماری آلزایمر
فلاسفه و پزشکان یونان و روم باستان افزایش دمانس را با پیری مرتبط می دانستند. تا اینکه در سال ۱۹۰۱ ، روان شناس آلمانی آلوئیز آلزایمر اولین مورد شناخته شده بیماری آلزایمر را در یک زن پنجاه ساله به نام آگوستی دی شناسایی نمود. دکتر آلزایمر پیگیری کرد تا اینکه آن زن در سال ۱۹۰۶ فوت نمود ، او این مورد را اولین بار گزارش نمود. در طول پنج سال بعد ، یازده مورد مشابه در متون پزشکی گزارش گردید ، برخی از آنها هنوز از اصطلاح بیماری آلزایمر استفاده می کنند.
این بیماری در ابتدا به عنوان بیماری مشخص توسط امیل کراپلین بعد از فرونشاندن برخی از مشخصات بالینی(توهمات و هذیان ها) و پاتولوژیکی(تغییرات تصلب شرایین) مندرج در گزارش اصلی آگوستی دی توصیف گردید. او بیماری آلزایمر را به شمار آورد ، همچنین دمانس یا زوال عقل سالخوردگی توسط کراپلین به عنوان زیر شاخه ای از دمانس پیری در ویرایش هشتم از کتاب روان پزشکی منتشر شده ی خود در ۱۹۱۰سال نامیده شد.
این در نهایت به تشخیص بیماری آلزایمر مستقل از سن انجامید. واژه ی دمانس پیری از نوع آلزایمر(SDAT) برای مدتی به منظور توصیف بیماری در افراد بالای ۶۵ سال بکار برده می شد. در نهایت ، واژه ی بیماری آلزایمر به طور رسمی در نامگذاری پزشکی برای توصیف بیماران در تمامی سنین با یک الگوی علامت شایع مشخص ، دوره ی بیماری ، و نوروپاتولوژی انتخاب گردید. از دست رفتن حافظه که زندگی روزمره را مختل می نماید روند طبیعی پیری نمی باشد. آن ممکن است یکی از علایم بیماری آلزایمر باشد ، بیماری مخرب مغز که زوال عقلی تدریجی را در حافظه ، فکر کردن و مهارت های استدلالی را ایجاد می نماید. هر فردی ممکن است یکی یا بیشتر این علایم را در درجات مختلف تجربه نماید. اگر شما متوجه هر کدام از آنها شدید ، حتما به پزشک مراجعه کنید.
نشانه های هشدار دهنده ی بیماری آلزایمر
۱- افت حافظه که بر روی عملکرد روزمره تاثیر می گذارد
فراموش کردن گهگاهی قرارهای ملاقات ، اسامی همکاران یا شماره تلفن یک دوست و بعدا به خاطر آوردن آن ها امری طبیعی است. فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است چیزهایی را مکرر فراموش کند و بعدا آنها را به یاد نیاورد ، خصوصا چیزهایی که به تازگی اتفاق افتاده باشند. یکی از شایعترین علایم آلزایمر ، از دست دادن حافظه ، به ویژه فراموش کردن مطالب تازه به ذهن سپرده شده است. بقیه ، شامل فراموش کردن تاریخ ها و رویدادهای مهم هستند ، تکرار نمودن یک مطلب به صورت مرتب ، تکیه بر وسایل کمکی حافظه (مانند ، یادداشت های یادآور ، یا وسایل الکترونیکی) یا اعضای خانواده برای چیزهایی که آنها عادت داشتند تا خود آنها را مدیریت کنند.
۲- اشکال در انجام وظایف و کارهای آشنا
افراد مشغول ممکن است گاهی اوقات حواس پرت بشوند. فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است در مورد کارهایی که در تمام زندگی برایشان آشنا بوده اند مانند آماده نمودن غذا با مشکل روبرو شوند. افراد مبتلا به آلزایمر اغلب در اتمام کارها یا وظایف روزانه با سختی روبرو می شوند. گاهی اوقات ، افراد ممکن است در رانندگی تا یک محل آشنا ، مدیریت و کنترل یک بودجه در محل کار یا به خاطر آوردن قواعد یک بازی مورد علاقه با مشکل روبرو شوند.
۳- مشکل در تکلمات زبانی
هرکسی گاهی اوقات در پیداکردن واژه ی صحیح مشکل دارد ، اما فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است کلمات ساده را فراموش کند یا کلمات را تعویض نماید ، در درک جمله سازی دچار مشکل می گردد. افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است در دنبال کردن یک مکالمه با مشکل روبرو شوند. آنها ممکن است در وسط یک گفت و گو توقف کنند و هیچ ایده ای برای ادامه ی آن نداشته باشند یا اینکه ممکن است خودشان تکرار کنند. ممکن است در واژگان با اشکال پیش روند ، در یافتن واژه ی صحیح یا اشتباه صدا زدن اشیاء مشکل داشته باشند.
۴– عدم شناسایی مکان و زمان
فراموش کردن روز هفته یا مقصد خود برای یک لحظه امری عادی است. اما فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است در خیابان خود گم شود ، و نداند که چطور به آنجا رفته یا چگونه به خانه رسیده. افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است حساب تاریخ و روزها ، فصل ها و گذشت زمان را از دست بدهند. آنها ممکن است در درک چیزی که ممکن است اتفاق فوری باشد یا نه با مشکل روبرو شوند. گاهی اوقات آنها ممکن است جایی که هستند یا چطوری به آنجا رفتند را فراموش کنند.
۵– قضاوت ضعیف
افراد ممکن است گاهی اوقات در صورت ابتلا به بیماری رفتن نزد یک پزشک را به تاخیر بیاندازند ، اما بالاخره مراقبت پزشکی را درخواست می کنند. فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است دارای قضاوت ضعیفی باشد ، مثلا متوجه یک مشکل پزشکی که نیاز به مراقبت دارد یا پوشیدن لباس زیاد در یک روز داغ نباشد. افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است تغییراتی را در قضاوت یا تصمیم گیری تجربه کنند. برای مثال ، ممکن هنگام سروکار داشتن با پول ، قضاوت ضعیفی داشته باشند. ممکن است توجه کمتری در آراستن یا تمیز نگه داشتن خود صرف نمایند.
۶- مشکل تفکر انتزاعی
گاهی اوقات ، افراد ممکن است در وظایف یا کارهایی که نیازمند تفکر انتزاعی است مانند تراز کردن یک چک بانکی مشکل داشته باشند. فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است مشکلات چشمگیری در چنین کارهایی داشته باشد ، برای مثال تشخیص ندهد که ارقام چک بانکی چه معنایی را می دهند.
۷- جابجایی اشتباه اشیاء
هر کسی می تواند به طور موقت کیف پول یا دسته کلید را جابجا بگذارد. فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است اشیاء را در جاهای نامناسب قرار دهد: اتو در فریزر یا یک ساعت مچی در ظرف شکر.
۸- تغییرات در خلق و خو و رفتار
هر کسی گاهی اوقات ناراحت یا بدخلق می شود. فرد مبتلا به آلزایمر می تواند نوسانات خلقی متغیری را بروز کند- بدون هیچ دلیل مشخص زیر گریه بزند یا عصبانی شود.
۹- تغییر در شخصیت
شخصیت افراد می تواند تا حدودی با سن تغییر نماید. اما فرد مبتلا به آلزایمر می تواند گیج ، مظنون ، یا منزوی گردد. تغییرات ممکن است شامل بی علاقگی یا بی توجهی ، ترس ، یا کنش نمایی و تخلیه هیجانی کردن باشند.
۱۰- کاهش ابتکار و نوآوری
خسته شدن و بیزار شدن از کار خانه ، فعالیت های شغلی ، یا مسئولیت های اجتماعی امری عادی است ، اما بیشتر افراد دوباره شروع به نوآوری و خلاقیت می کنند. فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است بسیار منفعل گردد.
مراحل بیماری آلزایمر
مرحله ی پیش دمانس
نخستین علایم اغلب به اشتباه در ارتباط با پیری یا استرس تصور می شوند. آزمایش جامع روان شناختی عصبی می تواند مشکلات خفیف ادراکی را تا هشت سال پیش از آنکه فرد معیارهای بالینی را برای تشخیص بیماری آلزایمر انجام دهد نشان دهد. این علایم اولیه می توانند بیشتر مجموعه فعالیت های روزمره ی زندگی را تحت تاثیر قرار بدهند. از دست دادن حافظه چشمگیرترین نقص بوده ، که به صورت اشکال در به خاطر آوردن مطالب جدید خود را نشان خواهد داد. مشکلات کوچک و عملکردهای اجرایی از جمله حواس جمعی ، برنامه ریزی ، انعطاف پذیری ، و فکر کردن ، یا اختلالات در حافظه ی معنایی(حافظه ای از معانی و مفاهیم) ، نیز می توانند علامتی از مراحل اولیه بیماری آلزایمر باشند. عدم واکنش و پاسخ را می توان در این مرحله مشاهده نمود و مرحله ی پیش بالینی بیماری اختلال شناختی خفیف نامیده شده است.
مرحله ی اولیه
در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ، افزایش در اختلال یادگیری و حافظه در نهایت منجر به تشخیص قطعی می شود. در بخش کوچکی از آنها ، مشکلات زبانی ، عملکردهای اجرایی ، نا ادراکی یا فقدان حس ، اختلال در حرکات عضلانی و ناتوانی در انجام کارهای جسمی-کنش پریشی ، مشکلات چشمگیرتری از مشکلات مربوط به حافظه می باشند. بیماری آلزایمر بر روی تمامی ظرفیت های حافظه به طور یکسان تاثیر نمی گذارد. خاطرات قدیمی تر از زندگی شخص(حافظه ی اپیزودیک) ، حقایق آموخته(حافظه ی سمانتیک یا معنایی) ، و حافظه ی ضمنی(حافظه ای از بدن در مورد چگونگی انجام کارها ، مانند استفاده از یک چنگال برای غذاخوردن) تا حد کمتری نسبت به واقعیت ها یا خاطرات جدید تحت تاثیر قرار می گیرند.
مشکلات زبانی عمدتا با کاهش در پیداکردن واژگان و روانی در گفتار مشخص می شود ، که به ناتوان شدن زبان گفتاری و نوشتاری منجر خواهد شد. در این مرحله ، شخص مبتلا به آلزایمر معمولا قادر به برقرار کردن عقاید ساده می باشد. در حالیکه انجام وظایف دقیق حرکتی و عضلانی مانند نوشتن ، نقاشی کردن یا لباس پوشیدن ، حرکت خاص ، هماهنگی و برنامه ریزی مسائل(اختلال در حرکات عضلات) ممکن است وجود داشته باشد. با پیشرفت بیماری ، افراد مبتلا به بیماری آلزایمر اغلب می توانند بسیاری از وظایف را به طور مستقل انجام دهند ، اما ممکن است نیاز به کمک یا نظارت بر فعالیت های شناختی خود داشته باشند.
مرحله ی میانی
زوال عقلی پیش رونده در نهایت استقلال فرد را با اشکال روبرو می کند. مشکلات گفتاری به دلیل ناتوانی در به یاد آوردن واژگان بروز می کند ، که به تعویض مکرر واژگان ناصحیح می انجامد. مهارت های خواندن و نوشتن نیز به تدریج فراموش می شوند. سکانس های حرکتی پیچیده با گذشت زمان و پیشرفت بیماری کمتر هماهنگ می شده ، بنابراین خطر افتادن افزایش می یابد. در طول این مرحله ، مشکلات مربوط به حافظه بدتر شده و فرد ممکن است بستگان نزدیک خویش را نشناسد. حافظه ی بلند مدت ، که پیش از این سالم بوده ، دچار اختلال می شود.
تغییرات رفتاری و روان شناختی عصبی شایع تر می شوند. علایم رایج شامل سردرگمی ، تحریک پذیری ، تندخویی و تاثیر بی ثباتی بوده که به گریه ، طغیان و پرخاشگری بی اختیاری ، یا مقاومت در برابر مراقبت می انجامد. قریب به ۳۰ درصد از بیماران گرفتار عدم هویت کژپنداری و دیگر علایم توهمی می شوند. بیماران همچنین روان آگاهی از روند و محدودیت های بیماری شان را از دست می دهند(anosognosia). بی اختیاری ادراری می تواند بروز نماید. این علایم برای بستگان و مراقبت کنندگان بیمار ایجاد تنش می کند ، که با انتقال بیمار از مراقبت در منزل به دیگر مراکز ویژه مراقبت طولانی می توان آن را کاهش داد.
مرحله ی پیشرفته
در طول مرحله ی پایانی بیماری آلزایمر ، بیمار کاملا وابسته و متکی به افراد مراقبت کننده می شود. زبان به عبارات و جملات ساده یا حتی تک واژه ها کاهش یافته ، در نهایت به از دست دادن کامل کلام و گفتار می انجامد. با وجود از یاد بردن توانایی های گفتاری ، بیماران اغلب می توانند سیگنال های احساسی را درک کنند. اگرچه پرخاشگری ممکن است هنوز وجود داشته باشد ، اما بی حسی و خستگی شدید پیامدهای خیلی شایعتر می باشند. بیماران در نهایت قادر به انجام حتی ساده ترین کارها بدون کمک نخواهند بود.....................................
کلمات کلیدی : تحقیق درباره آلزایمر و فراموشی, تحقیق درباره آلزایمر , تحقیق درباره فراموشی , تحقیق در مورد آلزایمر , مقاله درباره آلزایمر , آلزایمر , تحقیق در
در این سایت هیچ فایلی برای فروش قرار نمی گیرد. برای پشتیبانی و خرید فایل به سایت اصلی فروشنده مراجعه بفرمائید:
لینک دریافت فایل از سایت اصلی
لینک منبع :لینک فایل تحقیق درباره آلزایمر و فراموشی